शपथः [śapathḥ] [शप्-अथन्
[Uṇ.3.112] ]
Cursing.
A curse, an imprecation, anathema.
An oath, swearing, taking or administering an oath, asseveration by oath or ordeal; आमोदो न हि कस्तूर्याः शपथेनानुभाव्यते
[Bv.1.12;] [Ms.8.19.] Conjuration, binding by oaths; सपदि शपथैः प्रत्यावृत्तिं प्रणम्य च याचते
[Māl.3.2.] -Comp.
-उत्तरम्, -पूर्वकम् ind. with oaths.
-करणम् taking an oath.
-पत्रम् an affidavit, a statement on oath.