वन

हिन्दी (hindi) WN

 noun  दशनामी संन्यासियों में से एक   Ex. वन गोवर्धन मठ के निवासी थे ।

HOLO MEMBER COLLECTION:

दशनामी

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

वन संन्यासी वनम वनम संन्यासी

Wordnet:

ben বন

guj વન

kas ون , ون سٔنیٲس

mar वन

ori ବନ ସଂନ୍ୟାସୀ

pan ਵਨ

san वनः

urd وَن , وَن سنیاسی , ونَم , ونَم سنیاسی

   See : जंगल, जंगल

प्राचीन चरित्रकोश

वन n.  ( सो. अन. ) एक राजा, जो भागवत के अनुसार उशीनर राजा का पुत्र था । इसे ‘नववत्’ एवं ‘नर’ नामान्तर प्राप्त थे ।

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  दशनामी संन्यासियां मदलो ेक   Ex. वन गोवर्धन मठांत रावताले

HOLO MEMBER COLLECTION:

दशनामी

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben বন

guj વન

hin वन

kas ون , ون سٔنیٲس

mar वन

ori ବନ ସଂନ୍ୟାସୀ

pan ਵਨ

san वनः

urd وَن , وَن سنیاسی , ونَم , ونَم سنیاسی

   See : रान, रान, रान

A dictionary, Marathi and English

   A wood, forest, grove, wold. 2 A wild or waste; a desolate uninhabited tract. 3 In comp. Wild: opp. to tame, domestic, reared, cultivated; as वनशूकर, वनगौ, वनवृक्ष, वनपुष्प.
   vana m An order or an individual of it of the Gosáví.
   A cicatrix or scar.
   Price paid for pasturage. 2 Pasture.

Aryabhushan School Dictionary

 n   A wood; a wild.
  f  Pasture.

मराठी (Marathi) WN

 noun  दशनामी संन्याशांपैकी एक   Ex. वन हे गोवर्धन मठाचे निवासी होते.

HOLO MEMBER COLLECTION:

दशनामी

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

वन संन्यासी वनम वनम संन्या

Wordnet:

ben বন

guj વન

hin वन

kas ون , ون سٔنیٲس

ori ବନ ସଂନ୍ୟାସୀ

pan ਵਨ

san वनः

urd وَن , وَن سنیاسی , ونَم , ونَم سنیاسی

   See : रान, जंगल

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. पाणी . अति - सहवासि - वच मना कतक कलुषिता वना निवळवील । - मोविराट ३ . १६ . [ सं . ]
  पु. गोसाव्यांचा एक पंथ व त्यांतील व्यक्ति . [ सं . ]
  न. 
   पुन . चिन्ह ; खूण ; वण पहा .
   रान ; अरण्य ; जंगल .
०द  पु. मेघ .
   ओसाड , निर्जन प्रदेश .
   ( समासांत ) पान या अर्थी उपयोग . तरी बद्धमूळे अज्ञाने । महदादिकी शासने । वेदांची थोरवने घेऊनियां । - ज्ञा १५ . १४७ .
   ( समासांत ) वन्य , रानांतला , जंगली या अर्थी . उदा० वनपुष्प - वृक्ष , वनगाय . - स्त्री .
   चराई .
   गुरचरण ; गायरान .
   ( व . ) कणसे खुडण्याबद्दलचा मोबदला . [ सं . ]
०कर  पु. वनरक्षक ; तंव ते वनकर समग्र । गार्‍हाणे सांगो पातले । - ह ३१ . ८९ .
०क्रीडा  स्त्री. जंगलातील खेळ ; रानांतून भटकणे इ० .
०गाय  स्त्री. 
   गायींची एक जंगली जात . हे जनावर भात खाते .
   कोचिनीलचा किडा .
०चर  पु. 
   पौराणिक नाटकांतील विदूषक .
   माकड . ( ल . ) इंग्रज ; टोपीवाले . वनचर हाते पृथ्वी केली निक्षेत्री । - ऐपो ४०४ . - वि .
   वनांत काळ कंठणारा ; वनवासी ( वाघ , सिंह इ० प्राणी ).
   जंगली ; रानवट .
०चराई  स्त्री. गुरांना सरकारी माळरानावर चारण्याबद्दल द्यावयाची पट्टी ; चारणावळ .
०देवता   देवी स्त्री . वनाची अधिष्ठात्री देवता .
०पशु  पु. जंगलांतला , न माणसाळलेला प्राणी .
०प्रस्थ  न. वानप्रस्थांतील माणसांना राहण्याचे जंगलांतील ठिकाण ; एकांतवास .
०भोजन  न. अरण्य , उद्यान अशा जागी जाऊन केलेला जेवणाचा समारंभ . ( इं . ) पिकनिक . शक्ति पूजोन वनभोजन । लहानथोरी संपादिले । - ह ३२ . २२२ .
०मक्षिका  स्त्री. जंगली माशी .
०माला   ळा स्त्री .
   वनपुष्पांची माळ .
   देवाच्या गळ्यांतील फुले , तुळसी इ० ची गुडघ्यापर्यंत लोंबणारी माळ ; विष्णूचे कंठभूषण . - एभा ३ . ५५१ .
   वनांची ओळ , रांग , पंगत .
०माली   ळी पु . विष्णु ; कृष्ण . धरिं ध्यानी हरि वनमाळी । - देप ७१ .
०माशी  स्त्री. वनमक्षिका पहा . हिमालयांत अशा माशा असून त्या चावल्या की गळवे येतात . - तीप्र ६५ .
०राज  पु. सिंह . तुज वनराजा काय ग्रहदशा आली । - विक ९० .
०वाशा   शी वि .
   हालअपेष्टा काढणारा ; नेहमी अभागी .
   ( व . ) वाईट पायगुणाचा ; सत्यानास घडवून आणणारा .
   ( व . ) नासाड्या ; नाश करणारा .
०वास  न. 
   अरण्यांत राहणे ; जंगलांतील वस्ती .
   आयुष्याला स्थिरता नसणे ; भटकत राहणे .
   प्रवासांतील हाल , दुःख
   वाईट दिवस ; संकटकाळ . आला कसा कपाळा वनवास । - विक ३६ .
०वास   -
आणणे   -
   छळून , त्रास देऊन घराबाहेर काढणे .
   फार सतावणे ; गांजणे . ह्या पोरांनी मला वनवास आणिला आहे .
०वासवन   वासवाडी स्त्री . ( काव्य ) सोयीचे आश्रयस्थान म्हणून पत्करलेला अरण्यवास .
०वासी वि.  
   अरण्यांत राहणारा . - ज्ञा ३ . २३५ .
   वनवाशा पहा .
०विहार  पु. वनक्रीडा पहा . राव चालिला वनविहारार्थ । विलोकीत वनश्रीते ।
०विहारी वि.  वनांत आनंदाने राहणारा , विहार , क्रीडा करणारा .
०शाई   ही स्त्री . वनवास . कैकयीच्या कलहाने तदुपरी वनशाई । - राला १३ . ४१ .
०हरिद्रा  स्त्री. रानहळद . वनाई स्त्री . वनचराई . - केसरी २६ . ७ . ३० . वनानी क्रिवि . वनोवनी ; प्रत्येक वनांत . अतीरती कुलखप्पी झाले हिंडु लागले वनानी । - अफला ७६ . [ वन द्वि . ] वनाळी स्त्री . झाडांची रांग ; राई ; झाडी . छाया तियेस दुसरी तिसरी वनाळी । जे सांवळी युवतितुल्य दिसे निराळी । - र २३ . [ वन + आली ] वनेचर , वनौक , वनौस वि . वनचर पहा . अटविये माजी जैसा । वन्हि रिघतां सहसा । लंघिती कां दिशा । वनौकें तिये । - ज्ञा १८ . १५३१ . वन्य वि .
   वनांतील ; वनांत राहणारे , वाढणारे . - ज्ञा १८ . १०६५ .
   जंगली ; रानवट .
   वनवासी . सरले माझे सर्वहि पुण्य । होऊनि वन्य काय फिरुं । - मराठी ६ वे पु . ( १८७५ ) पृ . १७४ .
   रानटी मनुष्य ; वृक्ष , प्राणी वगैरेची पूजा करणारा . ( इं . ) अ निमिस्टला प्रति शब्द . - ज्ञाको . वन्यता - स्त्री . रानटी अवस्था . वन्यता आणि सुधारणा यांची अजून व्हावी तशी फारकत झालेली नाही . - आगर ३ . २० . [ सं . ]

नेपाली (Nepali) WN

 noun  त्यो स्थान जहाँ धेरै टाढासम्म बोट-बिरुवा, झाड आदि आफैँ उम्रिएका छन्   Ex. आदि कालमा ऋषि-मुनि वनमा निवास गर्थे

HYPONYMY:

सदाबहार वन सघन वन

MERO MEMBER COLLECTION:

वनस्पति

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

जङ्गल अरण्य

Wordnet:

asm হাবি

bd हाग्रा

ben বন

guj વન

hin जंगल

kan ಕಾಡು

kas جَنٛگَل , وَن

kok रान

mal കാടു്

mar रान

mni ꯎꯃꯪ

ori ବଣ

pan ਜੰਗਲ

san अरण्यम्

tam காடு

tel అడవి

urd جنگل , صحرا , بیاباں , ویرانہ , سنسان , غیرآبادجگہ

A Sanskrit English Dictionary

वन  m.  1. n. (once m., [R. v, 50, 2]; for 2. See p. 919, col. 1) a forest, wood, grove, thicket, quantity of lotuses or other plants growing in a thick cluster (but in older language also applied to a single tree), [RV.] &c. &c.
   plenty, abundance, [R.]; [Kathās.]
अरण्य   a foreign or distant land, [RV. vii, 1, 19] ( cf.)
   wood, timber, [RV.]
   a wooden vessel or barrel (for the सोम juice), [RV.] (?)
   a cloud (as the vessel in the sky), ib.
   ( prob.) the body of a carriage, [RV. viii, 34, 18]
   water, [Naigh. i, 12]
   a fountain, spring, [L.]
   abode, [Nalôd.]
    Cyperus Rotundus, [VarBṛS.]
रश्मि   = , a ray of light, [Naigh. i, 4]
   ( prob.) longing, earnest desire, [KenUp.]
वन  m.  m. N. of a son of उशीनर, [BhP.]
वन   of one of the 10 orders of mendicants founded by शंकराचार्य (the members of which affix to their names cf. रार्मे-न्द्र-व्°), [W.]
वन  n.  2. ind. g. चा-दि.

Shabda-Sagara

वन  nf.  ( -नं-नी) A forest, a wood, a grove.
  n.  ( -नं)
   1. Water.
   2. A resi- dence, a dwelling or abode.
   3. A house.
   4. Timber.
   5. A cascade or fountain.
    E. वन् to sound, to serve, to seek, &c., aff. अच् .

ROOTS:

वन् अच् .