बाग

हिन्दी (hindi) WN

See : बगीचा, लगाम, बगीचा

कोंकणी (Konkani) WN

noun  फुलां फळांची, रुखावळ आसता अशी सुवात   Ex. भुरगीं बागेंतलीं पेरां काडटात

HYPONYMY:

पोरसूं फळबाग आमराय अशोकवाटिका नंदनवन चैत्ररथ वैभ्राजवन वैश्रंभक रान सुकुमारवन ईडनगार्डन अशोक वाटिका

MERO MEMBER COLLECTION:

वनस्पत

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पोरसूं ज्यार्दीन

Wordnet:

asm বাগিচা

bd बागान

ben বাগীচা

guj બગીચો

hin बगीचा

kan ತೋಟ

kas باغ

mal തോട്ടം

mar बगीचा

mni ꯍꯩꯀꯣꯜ꯭ꯂꯩꯀꯣꯜ

nep बगैंचा

ori ବଗିଚା

pan ਬਗੀਚਾ

san उद्यानम्

tel తోట

urd باغ , گلشن , باغیچہ , پارک , باڑی

noun  खंयचेय बागेंत फुलिल्लीं फुलां, लागिल्लीं फळां वा लायिल्ली वनस्पत   Ex. माळी फुळांचो एक नवी बाग लायता

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

जार्दीन

Wordnet:

ben বাগান

mar बाग

urd باغیچہ , باغ , باری , بغیچہ

See : उद्यान, पोंग

A dictionary, Marathi and English

A garden, an orchard, a plantation.
bāga n C A bend or curvature.
A long rope with which horses are led.

Aryabhushan School Dictionary

 m f  A garden, an orchard.
n   A bend.

मराठी (Marathi) WN

noun  एखाद्या बागेत उगवली जाणारी फळेफुले वा वनस्पती   Ex. माळीबुवा हे फुलांचा एक नवा बगीचा तयार करत आहेत.

ONTOLOGY:

समूह (Group) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

बगीचा उद्यान उपवन वाटिका

Wordnet:

ben বাগান

urd باغیچہ , باغ , باری , بغیچہ

See : बगीचा

महाराष्ट्र शब्दकोश

पुस्त्री . वागदोर ; लगाम ; कांसरा . [ हिं .
पुस्त्री .
 न. ( कों . व . ) बांक ; वळण ; वक्रता ; लवण . फडा पुच्छ वांकुडा बाग । - एभा १२ . ३८३ . [ सं . वक्र ]
०ट वि.  किंचित वक्र .
बगीचा ; उद्यान ; उपवन .
०णें   अक्रि .
 न. ( गो . ) माडांचें भाट ; नारळीचें आगर .
( कों . ) वांकणें ; लवणें ; झुकणें ; वांकडेंतिकडें होणें .
पुणें - मंडईंतील गाळेवाले दरसाल एक जेवण फाळापट्टीनें करतात तें . [ फा . बाघ ]
( ल . ) शरण येणें ; हार जाणें .
०पाडणें   ( कों . ) बागेंतील सर्व नारळींवरील नारळ काढणें .
०बगीचा   बगिचा - पु . फुलबाग ; मळा ; आगर . [ फा . बाघ ] वान वाला - पु .
०वचें   अक्रि . ( गो . ) वांकणें .
बागाईत करणारा माळी ; बागेचें काम करणारा .
फुलें , फळें , भाजी इ० तयार करुन व विकून त्यांवर आपला निर्वाह करणारी जात . [ फा . ]
०शाई  स्त्री. घराभोंवती केलेली लहानशी बाग . [ बाग + शाई ] बागाइतदार पुअव . बागांची लागवड करणारे ; बागांचे हक्कदार मालक . बागाइती वि .
फळझाडें व भाजीपाला यांची लागवड केलेली किंवा लागवडीस योग्य असलेली ( जमीन , शेत ). याच्या उलट जिराईती .
सभोंवार पुष्कळ बागाईत जमीन असलेला ( गांव ).
बागाईंत जमिनीवर काढलेलें ( पीक ).
बागेच्या जमिनीसंबंधीं . बागाईत , बागायत - स्त्रीन . विहिरीच्या अगर पाटाच्या पाण्यावर केलेली फुलझाडांची , फळझाडांची किंवा भाजीपाल्याची लागवड ; पाटस्थळ ; बागेची जमीन ; लागवडीस योग्य असलेली जमीन ; बागेंतील उत्पन्न . आयतें आहे पाटस्थळ । जागा वहीत केवळ । बागाइताचा अम्मल । कोण्ही करुं जाणेना । - मध्व ४०२ . [ फा . बाघात ; बाघचें अव . ]