|
द्रा 1. See द्रै. द्रा 2.cl. 2. P. द्रा॑ति ( Impv. द्रा॑तु, द्रा॑न्तु, [RV.] ; [AV.] ; pf. दद्रुर्, p. Ā. दद्राण॑, [RV.] ; aor. अद्रासीत्; Subj. द्रासत्, ib.), to run, make haste: Caus. द्रापयति ( Desid. of Caus. दि॑द्रापयिषति), [ŚBr.] ; aor. अदिद्रपत्, [Siddh.] : Intens. द॑रिद्राति, [TS.] ; 3 pl. दरिद्रति, [Hit.] ; to run hither and thither; to be in need or poor: Desid. of Intens. दिदरिद्रासति and दिदरिद्रिषति, [Pāṇ. 6-1, 14] , Vārtt. 2, [Pat.] [ cf. √ 2.द्रु and द्रम्; Gk. δι-δρά-σκω, δρᾶναι.] द्रा a or द्रै ( [Dhātup. xxii, 10 and xxiv, 46] ) cl. 1. Ā. P. द्रायति, °ते ( cf. नि-) or cl. 2. P. द्राति ( pf. -दद्रौ, [Naiṣ.] ; aor. अद्रासीत्, [Br.] ; fut. द्रास्य॑ति, ib.) to sleep. द्रा [ cf. Gk. ἔδραθον, Lat. dormio].
|