दंत

हिन्दी (hindi) WN

See : दाँत, दाँत

कोंकणी (Konkani) WN

noun  संसर्गा वेळार पोटांत जातात अशे बारीक लांब कृमी   Ex. ल्हान भुरग्यांच्या पोटांत खूब दंत आसतात

ONTOLOGY:

कीट (Insects) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm কৃমি

bd फिलौ

ben কৃমি

guj કૃમિ

hin कृमि

kan ಕ್ರಿಮಿ

kas آم

mal കൃമി

mar कृमी

nep कृमि

ori କୃମି

pan ਕੀੜਾ

san मीवा

tam புழு

tel గుణ గుణాలు

urd کیڑا , کرم

noun  भुरग्यांच्या पोटांतल्यान गुवा वांगडा भायर सरपी किडे   Ex. दोतोरान पोटांतल्यान दंत पडपाचें वखद दिलें

ONTOLOGY:

कीट (Insects) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj ચરમ

san उदरावेष्टः

A dictionary, Marathi and English

A tooth. 2 An elephant's tusk or tooth. 3 A peak of a mountain: also a projecting portion on the side, a knee.

Aryabhushan School Dictionary

 m  A tooth. An elephant's tusk.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

ना.  दशन , दाढ , दात , रदन , सुळा .

मराठी (Marathi) WN

See : दात, दात

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. ( कों . गो . ) जंत .
 पु. १ दांत ; तोंडांतील चावावयाचा अवयव . २ हस्तिदंत ; सुळा . ३ पर्वताचें शिखर , सुळका , पुढें गेलेली बाजू . [ सं जो . फ्रें दंत ; पोर्तु . दनेस ; ग्री . ओडोन्स ; लँ डेन्स ; लुथु . दन्तिस् ‍ ; गॉ . ड्युन्युस् ‍ ; प्राज . झन्त . कँब्रोब्रिटन . दन्त् ‍ ] सामाशब्द
 पु. ( कों . गो . ) जंत .
०कथागोष्ट  स्त्री. लोककथा ; काल्पनिक , तोंडातोडी चालत आलेली किंवा शास्त्रप्रमाणविरहित गोष्ट .
०कांति  स्त्री. दांतांची प्रभा , तेज .
०काष्ठ  न. दांत घासण्याची लिंब इ० झाडाची लहान फांदी , काडी .
०चूर्ण  न. दांत घासण्याची पूड , राखुंडी ; दांतवण .
०धावन   प्रक्षालन न राखुंडी इ० नीं दांत घासणें .
०पंक्ति   स्त्री दांतांची कवळी , रांग
०पटी   पाटी स्त्री ( काव्य ) दांतांची कवळी ; बत्तिशी . दंतपाटी उखळली। - दा ३ . ५ . ३९ .
०परीक्षक  पु. दांतांचा वैद्य ; दंतवैद्य .
०परीक्षा  स्त्री. दांतांच्या रोगांची परीक्षा .
०भग्न वि.  दांत मोडलेला , पडलेला असा ( मनुष्य ). म्ह० दंतभग्नो भवेत् ‍ दादा ( पूज्य ) ।
०भग्नोच्चार  पु. दांत पडल्यामुळे होणार अस्पष्ट शब्दोच्चार .
०मंजन  न. दांत घासण्याची पूड .
०रोग  पु. दांतांचा रोग
०विष  न. दांतासंबंधीचें विष
०वैद्य  पु. दंतपरीक्षक ; कृत्रिम दांत बसविणारा वैद्य .
०व्रण  पु. १ हिरडीस होणारा फोड . २ ( शृंगारिक ) दांतानें केलेली खूण . दंतव्रण करि गाला / - सौभद्र अंक ३ .
०शुद्धि  स्त्री. दांत घासणें ; दांतांचा स्वच्छपणा
०स्थान   न ( व्याकरण ) लृ तवर्ग , ल , स इ० वर्णोचे उच्चार मुखाच्या ज्या स्थानापासून ( दांतांपासून ) निघतात तें स्थान .
०हर्ष  पु. १ दातांचा नाजुकपणा ( आंबट पदार्थ खाण्यामुळें येणारा ); दाम्त आंबणें २ ( चावण्यासाठी ) दांत शिवशिवणें .
०क्षत वि.  दातांनीं चावलेलें .- न . १ चावा . २ ( शृंगारिक ) स्त्रीपुरुषांनी परस्परांस दातांनी केलेले ( चुंबनादिप्रसंगीं ) व्रत ; नखदक्ष हें फक्त पुरुषांनींच करावयाचें असतें दंतातर न . १ दोन दांतांतील अंतर . २ दंतावली स्त्री . दांतांची ओळ , बत्तीशी दंतावळ पु . हत्ती .- शर . दंताळ , दंताळा वि . ओठांच्या बाहेर किंवा पुढें दांत असलेला , आलेला दंताळ , दंताळे - न . १ ( कों . कृषि ) बीं पेरल्यानंतर त्यावर माती लोटण्यासाठी लांब दांते असलेले आऊत . २ कुळव [ दंत + आलय ] दंती पु . १ हत्ती दंतीं म्यां देवदंती धरुनि भुरडिला शैल कैलास गाढा। - आसी ३२ . २ - स्त्री . जयपाळ . ३ केंस विंचरण्याची फणी . ४ एक झुडूप . ५ चाक . - वि दांत अथवा दांते असलेली ( फणी , चाक ). दंतुर वि . १ दांत पुढें असलेला . २ दांते किंवा खंड असलेला ( किनारा वगैरे ). दंताळ (- वि ) पहा . दंतुरचक्र न . दांते असलेलें चाक . दंतोच्चार पु . ( दंत्य वर्णाचा ) दांतांपासून होणारा उच्चार . - वि . दांतांतून उच्चारण्याजोगा ( उच्चार इ० ).