त्रिपद्

A Sanskrit English Dictionary

त्रि—पद्  n.  m. ( पा॑द्) f. ( पाद् [ [Pāṇ. 4f.]]; प॑दी g. कुम्भपद्य्- आदि) n. three- footed, [RV. x, 117, 8]; [VS.]; [ChUp.]; [Ragh.] ( धर्म), [BhP.] ( विष्णु, यज्ञ, ज्वर)

ROOTS:

त्रि पद्

    making 3 steps, [ĀśvGṛ.]; [ŚāṅkhGṛ.]
    having 3 divisions (a stanza), [ŚBr. xiv]; [BhP.] ( सावित्री, गायत्री), [Chandaḥs.]
    trinomial
    three-fourths, 90, 3 f."> [RV. x, 90, 3 f.]
त्रि—पद्  m.  m. N. of a दैत्य, ix, 2693"> [MBh. ix, 2693]

ROOTS:

त्रि पद्