अनुज्ञा [anujñā] 9
[U.] To permit, allow (a person or thing); assent or consent to, approve; authorise, sanction; तदनुजानीहि मां गमनाय
[U. 3.] so let me go; सेयं याति शकुन्तला पतिगृहं सर्वैरनुज्ञायताम्
[Ś.4.9] permitted to go; ततोऽनुजज्ञे गमनं सुतस्य
[Bk.1.23;] [M.1.19;] तन्मया प्रीतिमताऽनुज्ञातम् Ś.5 approved, agreed to.
To betroth, affiance; मां जातमात्रां धनमित्रनाम्नेऽन्वजानाद्भार्यां मे पिता
[Dk.5.] to excuse, forgive; अनुप्रवेशे यद्वीर कृतवास्त्वं ममाप्रियम् । सर्वं तदनुजानामि
[Mb.] To repent, be sorry for.
To request, entreat, beg; त्वां साहमनुजानामि न गन्तव्यमितो वनम्
[Rām.] To treat or behave kindly, favour; ते मां वीर्येण यशसा ... अस्त्रैश्चाप्यन्वजानत
[Mb.] To dismiss, bid farewell (usually in caus.). -Caus. (-ज्ञापयति)
To ask or beg for, request.
To ask permission, ask for leave; take leave of, bid adieu to; सोऽपि तत् श्रुत्वा ... वानरमनुज्ञाप्य स्वाश्रयं गतः
[Pt.4;] तं चक्रधरमनुज्ञाप्य स्वगृहं गतः 5; अतिथिं चाननुज्ञाप्य
[Ms.4.122;9.82;] स मातरमनुज्ञाप्य तपस्येव मनो दधे । जग्मतुश्च यथाकाममनुज्ञाप्य परस्परम्
[Mb.] अनुज्ञा [anujñā] ज्ञानम् [jñānam] ज्ञानम् [ज्ञा-अङ्-ल्युट् वा]
Permission, consent, sanction; गुरोरनुज्ञामधिगम्य मातः (v. l. ऋषेरनुज्ञाम्)
[R.2.] 66.
Permission or leave to depart.
Excusing, forgiving, allowance made for faults.
An order, command. -Comp.
-एषणा, -प्रार्थना requesting permission, taking leave.