पूयः [pūyḥ] यम् [yam] यम् Pus, discharge from an ulcer or wound, suppuration, matter; भिषजे पूयशोणितम्
[Ms.3.18;] पूयं चिकित्सकस्यान्नम् 4.22;12.72. -Comp.
-अरिः the Nimba tree.
-अलसः suppuration at the joints, white swelling.-उदः,
-वहः N. N. of a particular hell;
[Bhāg.5.26.7.] -रक्तः a kind of disease of the nose (wherein purulent blood or sanies flow out).
(क्तम्) ichor, sanies.
discharge of sanies from the nostrils; दोषैर्विदग्धैरथवापि जन्तोर्ललाटदेशेऽभिहतस्य तैस्तु । नासा स्रवेत् पूयमसृग्विमिश्रं तं पूयरक्तं प्रवदन्ति रोगम् ॥
[Suśr.]