उत्सादनम् [utsādanam] 1 Destroying, overturning; उत्सादनार्थं लोकानाम् Mb.;
[Bg.17.19.] Suspending, interrupting.
Cleaning the person with perfumes, chafing the limbs; उत्सादनं च गात्राणां स्नापनोच्छिष्टभोजने । न कुर्याद् गुरुपुत्रस्य पादयोश्चावनेजनम् ।
[Ms.2.29,211.] अथ गन्धोत्सादने (v. l. त्सदने) वाससी । मानवगृह्यसूत्र of मेत्रायणीय शाखा and the commentator says: गन्धश्चन्दनादि । उत्सादनं उद्वर्तनं पक्वतैलादिना । उद्वर्तनोत्सादने द्वे समे । Ak. cf. also अभ्यङ्गोत्सादनं मूर्ध्नि तैलं जेन्ताकमातपं भजेत् &c. चरकसंहिता, सूत्रस्थान, chap. 6,
[verse 14.] वात्स्यायन mentions it as one of the 64 Arts in his कामसूत्र. यशोधर says पादाभ्यां यन्मर्दनं तदुत्सादनमुच्यते ।
Healing a sore.
Going up, ascending, rising.
Elevating. raising.
Ploughing a field twice (or thoroughly).