आटू

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  
वि.  ( व . ) हट्टी ; कुढणारा . आटु पहा .
 पु. ( महानु .) प्रतिशब्द ; पडसाद . ' त्रिभुवना आटु भवंडिला ' - संत राजी रुस्व १३ .
 पु. लय ; आटणी ; नाश . तंव शब्दाचा दिवो मावळला । मग तयाहि वरी आटु भविन्नला । - ज्ञा ६ . ३१४ . आटु भवीनला यादवा - उषा १६८८ . [ आटणें ]
कोरडें .
दुर्बोध . - शर