संस्कृत सूची|संस्कृत साहित्य|पुराण|वराहपुराणम्| अध्यायः ४३ वराहपुराणम् अध्यायः १ अध्यायः २ अध्यायः ३ अध्यायः ४ अध्यायः ५ अध्यायः ६ अध्यायः ७ अध्यायः ८ अध्यायः ९ अध्यायः १० अध्यायः ११ अध्यायः १२ अध्यायः १३ अध्यायः १४ अध्यायः १५ अध्यायः १६ अध्यायः १७ अध्यायः १८ अध्यायः १९ अध्यायः २० अध्यायः २१ अध्यायः २२ अध्यायः २३ अध्यायः २४ अध्यायः २५ अध्यायः २६ अध्यायः २७ अध्यायः २८ अध्यायः २९ अध्यायः ३० अध्यायः ३१ अध्यायः ३२ अध्यायः ३३ अध्यायः ३४ अध्यायः ३५ अध्यायः ३६ अध्यायः ३७ अध्यायः ३८ अध्यायः ३९ अध्यायः ४० अध्यायः ४१ अध्यायः ४२ अध्यायः ४३ अध्यायः ४४ अध्यायः ४५ अध्यायः ४६ अध्यायः ४७ अध्यायः ४८ अध्यायः ४९ अध्यायः ५० अध्यायः ५१ अध्यायः ५२ अध्यायः ५३ अध्यायः ५४ अध्यायः ५५ अध्यायः ५६ अध्यायः ५७ अध्यायः ५८ अध्यायः ५९ अध्यायः ६० अध्यायः ६१ अध्यायः ६२ अध्यायः ६३ अध्यायः ६४ अध्यायः ६५ अध्यायः ६६ अध्यायः ६७ अध्यायः ६८ अध्यायः ६९ अध्यायः ७० अध्यायः ७१ अध्यायः ७२ अध्यायः ७३ अध्यायः ७४ अध्यायः ७५ अध्यायः ७६ अध्यायः ७७ अध्यायः ७८ अध्यायः ७९ अध्यायः ८० अध्यायः ८१ अध्यायः ८२ अध्यायः ८३ अध्यायः ८४ अध्यायः ८५ अध्यायः ८६ अध्यायः ८७ अध्यायः ८८ अध्यायः ८९ अध्यायः ९० अध्यायः ९१ अध्यायः ९२ अध्यायः ९३ अध्यायः ९४ अध्यायः ९५ वराहपुराणम् - अध्यायः ४३ 'वराह पुराण' हे एक वैष्णव पुराण आहे. या पुराणातील श्लोकांत भगवानांच्या वराह अवतारातील धर्मोपदेश कथांच्या रूपात प्रस्तुत केलेला आहे. Tags : puranvarah puranपुराणवराह पुराणसंस्कृत अध्यायः ४३ Translation - भाषांतर दुर्वासा उवाच ।एवमेव मुने मासि चैत्रे संकल्प्य द्वादशीम् ।उपोष्याराधयेत् पश्चात् देवदेवं जनार्दनम् ॥१॥वामनायेति पादौ तु विष्णवे कटिमर्चयेत् ।वासुदेवेति जठरमुरः संपूर्णकाय च ॥२॥कण्ठं विश्वकृते पूज्य शिरो वै व्योमरूपिणे ।बाहू विश्वजिते पूज्य स्वनाम्ना शंखचक्रकौ ॥३॥अनेन विधिनाभ्यर्च्य देवदेवं सनातनम् ।प्राग्वदेवोत्तरं कुम्भं सयुग्मं पुरतो न्यसेत् ॥४॥प्रागुक्तपात्रे संस्थाप्य वामनं काञ्चनं बुधः ।यथाशक्त्या कृतं ह्रस्वं सितयज्ञोपवीतिनम् ॥५॥कुण्डिकां स्थापयेत् पार्श्वे छत्रिकां पादुके तथा ।अक्षमालां च संस्थाप्य वृसिकां च विशेषतः ॥६॥एतैरुपस्करैर्युक्तं प्रभाते स द्विजातये ।दापयेत् प्रीयतां विष्णुर्ह्रस्वरूपीत्युदीरयेत् ॥७॥मासनाम्ना तु संयुक्तं प्रादुर्भावविधानकम् ।प्रीयतामिति सर्वत्र विधिरेष प्रकीर्तितः ॥८॥श्रूयते च पुरा राजा हर्यश्वः पृथिवीपतिः ।अपुत्रः स तपस्तेपे पुत्रमिच्छंस्तपोधनम् ॥९॥तस्यैव कुर्वतो व्युष्टिं पुत्रार्थे मुनिसत्तम ।आजगाम हरिः पूर्वं द्विजरूपं समाश्रितः ॥१०॥उवाच तपसा राजन् किं ते व्यवसितं प्रभो ।पुत्रार्थमिति प्रोवाच तं विप्रः प्रत्युवाच ह ॥११॥इदमेव विधानं तु कुरु राजन्नुवाच ह ।एवमुक्त्वा तु राजानं क्षणादन्तर्हितः प्रभुः ॥१२॥राजाऽपि तं चकाराशु मन्त्रवन्तं द्विजातये ।दरिद्राय तथा प्रादात् ज्योतिर्गार्गाय धीमते ॥१३॥यथादितेरपुत्रायाः स्वयं पुत्रत्वमागतः ।भगवंस्तेन सत्येन ममाप्यस्तु सुतो वरः ॥१४॥अनेन विधिना दत्ते तस्य पुत्रोऽभवन्मुने ।कुवलाश्व इति ख्यातश्चक्रवर्ती महाबलः ॥१५॥अपुत्रो लभते पुत्रमधनो लभते धनम् ।भ्रष्टराज्यो लभेद् राज्यं मृतो विष्णुपुरं व्रजेत् ॥१६॥कीर्त्तित्वा सुचिरं तत्र इह मर्त्यमुपागतः ।चक्रवर्ती भवेद् धीमान् ययातिरिव नाहुषः ॥१७॥॥ इति श्रीवराहपुराणे भगवच्छास्त्रे त्रयश्चत्वारिंशोऽध्यायः ॥४३॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP