पौर्णिमेच्या चंद्रा, पुरे हा उत्सव
आता तुला क्षय लागणार
फुललेल्या फुला, हौस पुरे झाली
गळशील खाली कोमेजुनी
डोंगर चढूनी आलास तू थेट
आता कडेलोट ठरलेला !
उगाच आणखी जीवनाचा फुगा
फुगविशी फुका, फुटेल ना !
पूर्ण व्हायचे न मला भगवन्त,
अपूर्णच ग्रंथ माझा राहो !