देहत्रय निरसीत चिन्मय जें उरले ।
तेंमी ऎसे तुझिया वचनें जाणवलें ॥
पांचाच्या अन्वयें अवघे समरसलें ।
ज्ञानादि त्रिपुटींचे भानहि माळवलें ॥
जय देव जय देव सद्गुरुनाथा ।
तव पददर्शनमात्रे हरली भवव्यथा ॥ धृ. ॥
आहे नाही पण या विरहित मी साचा ॥
माझ्या ठायीं व्यापक स्थितिलय विश्वाचा ॥
तेथे भेदाभेद मायिक तो कैचा ।
घडला अनुभव ऎसा प्रकार स्वामीचा ॥ २ ॥
जें कांही बोलणें जललहरिप्राय ।
त्याहुनि वर भिन्नत्वें विनवावें काय ॥
आतां मौन्यें तुझें वंदावे पाय ।
गोसावीनंदन सहजचि चिन्मय ॥ जय. ॥ ३ ॥