प्रीतीविण प्रासाद गमे शून्य जिवाला
येईल चितेचीच कळा इंद्रमहाला !
प्रीतीविण पुष्पांतिल लोपेल सुगंध
प्रीतीविण ज्योत्सनेत पहा दाहक ज्वाला !
प्रीतीस नको तख्त नको ताजमहाल
प्रीतीस हवी प्रीति, वृथा खन्त कशाला ?
प्रीतीत फुले जीवन, प्रीतीत सुखाशा,
प्रीतीविण दावानल, ग्रासेल भवाला !
प्रीतीसह मागावर येईल वसन्त
प्रीतीविण अन् जीवन शोषेल उन्हाळा !
वक्षावर विश्रान्त तुझ्या होइल माथा
बाहूत तुझ्या रक्षक लाभेल दुशाला !
हातात सख्या, घालुनिया हात प्रवासा
ये संगति, प्रीतीवर ठेवून हवाला !