झाला उषःकाल राणी !
हिमबिंदु बिलगुनी फुलांना पानांना बसती
हलती हळु वार्यावरती
जोजवती जणु नवथर बाला ही बाळे चिमणी
झाला उषःकाल राणी !
निळवन्तीच्या फुलू लागल्या कळ्या कुंपणावरी
येउनि रात्रीच्या प्रहरी
परत जायचे विसरुनि गेल्या वनदेवी कोणी
झाला उषःकाल राणी !
माणिकमोत्यांची पायाशी घालुनि बरसात
बसे संन्यस्त पारिजात
वाहु लागला सुगंध वारा तो वातावरणी
झाला उषःकाल राणी !
वनराईतुनि उठू लागली करीत किलबिल ती
पाखरे, अन् गगनी जाती
सोन्याच्या दर्यात गल्बते जणु गोजिरवाणी
झाला उषःकाल राणी !
इन्द्रनील ओटीत घेउनी शिंपित भवताली
आली निर्झरिणी, आली
खळाळते खडकावर हंसापरी शुभ्र पाणी
झाला उषःकाल राणी !
किनारती कनकाच्या धारा उदयगिरीवरती
जगावर अभिनव ये कांती
समूर्त झाली महाकवींची काय दिव्य वाणी
झाला उषःकाल राणी !
स्वप्नांचा वा खजिना घेउनि लगबगिने रात्र
गेली, चुकोनिया मात्र
उषास्वप्न हे उरले मागे-तुजसाठी रमणी
झाला उषःकाल राणी !