विकल [vikala] a.
Deprived of a part or member, defective, imperfect, maimed, mutilated; कूटकृद्विकलेन्द्रियाः
[Y.2.7;] [Ms.8.66;] [U.4.24.] Frightened, alarmed; नादस्ताव- द्विकलकुररीकूजितस्निग्धतारः
[Māl.5.2.] Devoid or destitute of (in comp.); आरामाधिपतिर्विवेकविकलः
[Bv.1.31;] प्रसूति˚ Ś6.24;
[Pt.5.8;] [Mk.5.41;] न तु कुलविकलानां वर्तते वृत्तशुद्धिः
[Avimārakam 2.5.] Agitated, weakened, dispirited, unnerved, drooping, sinking, languid; किमिति विषीदसि रोदिषि विकला विहसति युवतिसभा तव सकला
[Gīt.9;] विरहेण विकलहृदया
[Bv.2.71,164;] श्रुतियुगले पिकरुतविकले
[Gīt. 12;] वहति विकलः कायो मोहं न मुञ्चकि चेतनाम्
[U.3.31.] [Māl. 7.1;9.12.] Ineffective, useless; विकलमिह पूर्वसुकृतम्
[Pt.5.9.] Wanting, failing.
Withered, decayed.-ला,
-ली A woman during her courses; (L. D. B. however says 'A woman who has passed child-bearing', ऋतुहीना). -Comp.
-अङ्ग a. a. having a redundant or deficient limb.
-इन्द्रिय a. a. having impaired or defective organs of sense.
-करण a. a. with drooping limbs, languid;
[U.3.22.] -करुण a. a. helpless, piteous; विकलकरुणैर्मर्मच्छेद- व्यथाविधुरैरिव (v. l. विकलकरणैः)
[Māl.9.11;] [U.1.28.] -पाणिकः a cripple.