|
पु. १ घर ; दालन ; सर्वसामान्य जागा ; गृह . सामाशब्द - होमशाला , गोशाला , पाठशाला , नृत्यशाला , रत्नशाला , अश्वशाला , टंकशाला , वित्तशाला इ० प्रभु रामकृष्ण दोघे गेले शाळेसि त्या कुलालाच्या । - मोआदि ३६ . १ . २ शास्त्र , विद्या , कला , व्यायाम इ० शिकविण्याची जागा ; शिक्षणमंदिर ; विद्यागृह ; आखाडा . ३ विवक्षित आचार्यानें प्रतिपादिलेली तत्त्वपध्दति ; विवक्षित शिक्षणाची रीत , पध्दति ; विशिष्ट विचारपध्दति , प्रणाली , शास्त्र . ४ एका तत्त्वानें , धोरणानें किंवा विचारानें एकत्र जमलेली मंडळी ; संप्रदाय ; मंडळ ; गट . ५ एखादें वैशिष्टय ; एकसारखी चालरीत इ० असलेला पक्ष , कुल , समाज . उदा० त्या कुळाची शाला अशीच कीं , सर्व मनुष्य गरीब ६ व्यवसायाची जागा ; लोहाराचें दुकान [ सं . ] ०बंधु पु. शाळेंतील सहाध्यायी ; शाळासोबती . [ सं . ] ०शुध्द वि. जेथें शिक्षण , कलाकौशल्य , रीतभात उत्कृष्ट शिकविली जाते अशा चांगल्या शाळेंत असलेला ( विद्यार्थी , गवई इ० ) किंवा अशा शाळेंत शिकविलेलें ( गायन , शिक्षण , इ० ). ०सुटणें १ शाळा बंद होणें ( विशिष्ट कालपर्यंत ) शिक्षण थांबणें ; शिकण्याचें बंद होणें . शालेंतील , शालेचें , शिंगरूं , लेंकरूं - न . परंपरेप्रमाणें ; बापाप्रमाणें वाईट मार्गाला लागलेला मुलगा .
|