उद्वह् [udvah] 1
[P.] To marry, lead home (as a bride); पार्थिवीमुदवहद्रघूद्वहः
[R.11.54;] नोद्वहेत्कपिलां कन्याम्
[Ms.3.8,] 1,15; अविप्लुतब्रह्मचर्यो लक्षण्यां स्त्रियमुद्वहेत्
[Y.1.52;] [Bk. 2.48;] [Bhāg.1.52.41.] To bear up, raise up, elevate.
To hold up, sustain, support; पदमुद्वहन्ती
[Ku.5.85;] उद्वह धुरम्
[K.19;] [Ku.6.3;] आत्मानमुद्वोढुम- शक्नुवत्यः
[R.16.6,11.66;] [Śi.9.73;] [Bk.9.7;] भारम् &c.
To suffer, experience, feel; वात्सल्यमोहपरिदेवितमुद्वहामि
[Māl.6.9;] स्वाम्यर्थमुद्वहन्
[Mu.2.21.] Adhering to his master's cause.
To possess, have, assume, be endowed with; पुरुषाभिमानमुद्वहद्भिः
[Mu.4;] यौवनमुद्वहन्त्या
[Ku.1.19;] श्रियमुद्वहति मुखं ते बालातपरक्तकमलस्य
[V.4.73;] [M.5.14;] so शब्दम्, अङ्गुलिम्, पाणिम्, ज्ञानम्, गर्वम्, प्रमोदम् &c.
To carry off or away, take or lead away; तमुद्वहन्तं पथि भोजकन्याम्
[R.7.35,7.] To lead to termination, finish; प्रारब्धमुत्तमजनास्त्वमिवोद्वहन्ति
[Mu.2.17] v. l.
To respect, honour, uphold; स्वयंभुवो वाक्यमथोद्वहन्तौ
[Rām.6.74.3.] -Caus.
To cause to marry.
To spread above; उत्कर्णमुद्वाहितधीरकन्धरैः
[Śi.12.73.]