अपनी [apanī] 1
[P.] To lead or carry away, carry or lead off; cause to retire; तमप्यपनयेत्
[Ms.3.242.] (a) To remove (in all senses), destroy, take away; आर्तानां भयमपनेतुमात्तधन्वा
[Ś.6.27;] शत्रूनपनेष्यामि
[Bk.16.3;] so तृष्णाम्, भयम्, भ्रमम्, दोषम्, संशयम् &c. (b) To rob, steal, take away, carry away or off; त्वं रक्षसा भीरु यतोऽपनीता
[R.13.24.] To extract, take or draw out from (dart, oil &c.); अपनीताशेषशल्यम्
[Dk.31;] दिष्टया शल्यं मे हृदयादपनीतमिव
[V.5.] To put off or away, take or pull off (dress, ornaments, fetters &c.); अपनीताशेषराजचिह्ना
[K.26;] एषां बन्ध- नान्यपनय
[H.1;] चरणान्निगडमपनय
[Mk.6;] अपनयन्तु भवत्यो मृगयावेषम्
[Ś.2;] [R.4.64.] To deny; नैतन्मया निर्दिष्टमि- त्यपनयति Kull. on
[Ms.8.53.] To except, exclude from a rule.
To behave wrongly, immorally; शत्रौ हि साहसं यत्तत्किमिवात्रापनीयते
[Rām.6.64.1.]