अंधेर नगरी बेबंद राजा, अंधेर नगरी बेबंद (बेबूझ) राजा टक्काशेर भाजी और टक्का शेर खाजा

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

एक गांव होता. तेथील राजा अगदीं अनिर्बंध वर्तन करीत असे. त्याच्या राज्यांत न्याय - अन्यायाकडे कांहीं दृष्टि नसे. अशा गांवांत एक साधु व एक शिष्य असे आले तेव्हां त्यांस तेथें ही स्थिति आढळून आली व बाजारांत पाहूं गेले तों भाजी व मिठाई दोन्ही जिनसा टक्काशेर - पैशाला शेर भावानें विकत होत्या. तेव्हां त्या साधूनें ओळखलें कीं येथें बेबंदशाही असल्यामुळें राहणें योग्य नाहीं. तसें त्यानें आपल्या शिष्यास सांगितलें. परंतु शिष्यास तेथील स्वस्ताई फार पटून त्यानें तेथें राहण्याचें ठरविलें व गुरु त्या गांवांतून निघून गेला. पुढें त्या गांवांत एक चोरी झाली व ती करणार्‍या चोराला फांशी देण्याचा हुकूम झाला. पण फांस उंचावर टांगलेला असून तो चोर ठेंगणा होता. तेव्हां त्याच्या ऐवजीं चांगल्या उंच व धिप्पाड मनुष्याला फांशी द्यावा असा हुकूम झाला व राजाच्या शिपायांनीं त्या शिष्यास फांशी देण्याकरितां धरुन नेलें. त्यावेळीं त्याला आपल्या गुरुच्या भाषणाची आठवण झाली ? अशाच तर्‍हेची खर्‍या अपराध्यास सोडून भलत्यालाच सुळीं देण्याची गोष्टहि प्रचलित आहे. ही म्हण बहुतेक हिंदी, गुजराथी वगैरे सर्व भाषांत प्रचलित आहे. -गांगा २१२. -विक्षिप्त १.११०.