नारायण चतुराक्षर वेदीं जो स्तविला ।
येतां उदया भास्कर रजनीस्तव सरला ॥
रविमंडळ शशिमंडळ भूमंडळ जाहला ।
त्रिकाळ संध्या अर्घ्ये सवित्याला ॥ १ ॥
जय देव जय देव दिनकर दिनबंधू ।
द्विजवरतारक हारक दुस्तरभवसिंधू ॥ धृ. ॥
सप्तमुखांचा बाजी रथ गगनी चाले ।
रविरथ सुंदर उदया सहस्त्रकर आलें ॥
त्रिभुवनिं प्रकाश पडतां दैत्य लया गेले ।
तो श्री दिनकर आत्मा तेजे जन चाले ॥ २ ॥
सर्वांत्मक तूं जे तेजा तेजो गुणराशी ।
दिनकर अघभय हारक तारक सर्वाशी ॥
गंधाक्षत आरक्त कुसुमे प्रिय ज्यासी ।
अपूप घृत पय पायस अर्पिती यज्ञासी ॥ जय. ॥ ३ ॥
त्रिभुवनि फेरे फिरतां अस्तोदय होसीं ।
रजनी दिनकर सकळां यावे उदयासी ॥
तटस्थ राहती कर्मे सुरनर उपवासी ।
तुझीयावांचुनि मुक्ति न घडे यज्ञासी ॥ ४ ॥
त्रिकाळ संध्या अर्घ्ये देती सूर्याला ।
द्विजकुळगुरु जों भास्कर आराधिती त्याला ॥
करितां भक्तीभावे द्वादश नामांला ।
दामोदर जोडुनि कर शरणागत त्याला ॥ ५ ॥