मोहळा मक्षिका गुंतली गोडीसी । तैशापरी मानसीं नाम जपे ॥१॥
मग तुज बंधन न घडे सर्वथा । रामनाम म्हणतां होसी मुक्त ॥२॥
न करी काया क्लेश उपवास पारणें । नाम संकीर्तनें कार्यासिद्धी ॥३॥
चोखा म्हणे एकांतीं लोकांतीं नाम जपे श्रीराम । तेणें होसी निष्काम इये जनीं ॥४॥