नेणपणें जालें तें जालें । जालें तें होऊन गेलें ।
जाणतेंपणे वर्तलें । पाहिजे नेमस्त ॥१॥
जाणत्याची संगती धरावी । जाणत्याची सेवा करावी ।
जाणत्याची सद्बुद्धी घ्यावी । हळु हळु ॥२॥
जाणत्यापासी लेहो शिकावें । जाणत्यापाशी वाचू शिकावें ।
जाणत्यापासीं पुसावें । सकळ कांहीं ॥३॥
जाणत्यास करावा उपकार । जाणत्यास झिजवावें शरीर ।
जाणत्याचा पहावा विचार । कैसा आहे ॥४॥
जाणत्याचें संगतीनें भजावें । जानत्याचे संगतीनें झिंजावें ।
जाणत्याचा संगतीनें रिझावें । विवरविवरों ॥५॥
जाणत्यासी गावें गाणें । जाणत्यापासी वाजवणॆं ।
नाना आलाप शिकणॆं । जाणत्यापासी ॥६॥
जाणत्याचें कासेसी लागावें । जाणत्याचे औषध घ्यावें ।
जाणतां सांगेल तें करावें । औषध आधी ॥७॥
जाणत्यापासी परीक्षा सिकणे । जाणत्यापासी तालिम करणें ।
जाणत्यापासी पोहणें । अभ्यासावें ॥८॥
जाणता बोलेल तैसें बोलावें । जाणता सांगेल तैसे चालावें ।
जाणत्याचें ध्यान घ्यावें । नान प्रकारीं ॥९॥
जाणत्याच्या कथा सिकव्या । जाणत्याच्या युक्ति समजाव्या ।
जाणत्याच्या गोष्टी विवराव्या । सकळ कांहीं ॥१०॥
जाणत्याचें पेंच जाणावे । जाणत्याचें पीळ उकलावे ।
जाणता राखेल तैसे राखावे । लोक राजी ॥११॥
जाणत्यांचे जाणावे प्रसंगी । जानत्याचें घ्यावे रंग ।
जाणत्याचें स्फूर्तीचे तरंग । अभ्यासावे ॥१२॥
जाणत्याचा साक्षेप घ्यावा । जाणत्याचा तर्क जाणावा।
जाणत्याचा उल्लेख समजावा । न बोलतांचि ॥१३॥
जाणत्याचें धूर्तपण । जाणत्याचें राजकारण ।
जाणत्याचें निरुपण । ऎकत जावें ॥१४॥
जाणत्याची कवित्वें सिकवी । गद्यें पद्ये ओळखावी ।
माधुर्यवचने समजावी । अंतर्यामीं ॥१५॥
जाणत्याचें पहावे प्रबंद । जाणत्याचे वचन भेद ।
जाणत्याचे नाना संवाद । बरे शोधवे ॥१६॥
जाणत्याची तीक्षणता । जाणत्याची सहिष्णुता ।
जाणत्याची उदारता । समजोन घ्यावी ॥१७॥
जाणत्याची नाना कल्पना । जाणत्याची दीर्घ सुचना ।
जाणत्याची विवंचना । समजोन घ्यावी ॥१८॥
जाणत्याचा काळ सार्थक । जाणत्याचा अध्यात्मविवेक ।
जाणत्याचें गुण अनेक । आघवे च घ्यावें ॥१९॥
जाणत्याचा भक्तिमार्ग । जानत्याचा वैराग्य योग ।
जाणत्याचा अवघ्या प्रसंग । समजोन घ्यावा ॥२०॥
जाणत्याचें पहावें ज्ञान । जानत्याचें सिकवें ध्यान ।
जाणत्याचे सूक्ष्म चिन्ह । समजोन घ्यावे ॥२१॥
जाणत्याचें अलिप्तपण । जाणत्याचें विदेह लक्षण ।
जाणत्याचें ब्रह्म विवरण । समजोन घ्यावें ॥२२॥
जाणता एक अंतरात्मा । त्याचा काय सांगावा महिमा ।
विद्याकला गुणसीमा । कोणें करावी ॥२३॥
परमेश्वराचे गुणानुवाद । अखंड करावा संवाद ।
तेणें करितां आनंद । उदंड होतो ॥२४॥
परमेश्वराचे निर्मिलें तें । अखंड दॄष्टीस पडसें ।
विवरविवरों समजावें तें । विवेक जनीं ॥२५॥
जितुकें कांही निर्माण जालें । तितुके जगदेश्र्वरें निर्मिलें ।
निर्माळ वेगळें केलें । पाहिजे आधी ॥२६॥
जो निर्माळ करितो जना । परि पाहों जातां दिसेना ।
विवेक बळें अनुमाना । आणीत जावा ॥२७॥
त्याचें अखंड लागतां ध्यान । कृपाळुपणें देतो आशन ।
सर्वकाळ संभाषण । तदांशेंचि करावे ॥२८॥
ध्यान धरीना तो अभक्त । ध्यान धरील तो भक्त ।
संसारापासुनी मुक्ता । भक्तांस करी ॥२९॥
उपासनेचे शेवटी । देवा भक्ता अखंड भेटी ।
अनुभवी जाणॆल गोष्टी । प्रत्ययाची ॥३०॥
॥ इति श्रीदासबोध गुरुशिष्यसंवादे सर्वज्ञसंगानिरुपण नाम ॥