शब [śaba] व [v] रः [rḥ] (व) रः 1 A mountaineer, barbarian, savage; राजन् गुञ्जाफलानां स्रज इति शबरा नैव हारं हरान्ति
[K. P.1.] N. N. of Śiva.
The hand.
Water.
N. N. of a celebrated commentator and writer on Mīmāṁsā.
री A Śabara female.
A female Kirāta who was an ardent devotee of Rāma. -Comp.
-आलयः the abode of wild mountaineers or barbarians.
-कन्दः a sweet potatato.-बलम् an army of mountaineers; वनमार्गेण दुर्गेण गच्छ- न्नधिकबलेन शबरबलेन रभसादभिहन्यमानः
[Dk.1.1.] -लोध्रः the wild Lodhra tree.
शब [śaba] ब [b] ल [l] (ब) ल a. (शप्-अल, बश्च
[Uṇ.1.99] )
Spotted, brindled, variegated; क्वचित् प्रभा चान्द्रमसी तमोभिश्छायाविलीनैः शबलीकृतेव
[R.13.56;5.44;] [Mv.7.26.] Varied, devided into various parts.
Articulate; imitative.
Mixed; आनन्दशोकशबलत्वमुपैति चेतः
[Māl.9.54.] Disfigured, pale; चिन्तया शबलं मुखम्
[Bhāg.6.14.21.] Disturbed, afflicted; अत्युत्कण्ठः शबलहृदयोऽस्मद्विधो बाष्पधाराः
[Bhāg.1.9.2.] -लः A variegated colour.
ला, ली A spotted or brindled cow.
The cow of plenty or Kāmadhenu q. v.
-लम् Water.