-
अनुबन्ध् [anubandh] 9 [P.]
-
To bind or fasten to, attach, tie, connect; सीमन्तं निजमनुबध्नती कराभ्याम् [Śi.8.69] forming, arranging; उभयोरपि राजेन्द्र संबन्धेनानुबेध्यतां (इक्ष्वाकुकुलम्) Rām.; सखीजनानुबद्धां कथाम् [Dk.114] connected with.
-
(a) To have in the train (fig. also); न शिष्याननुबध्नीत Bhāg. (b) To bring about, cause, lead to, result in, produce as a consequence; नामुबध्नाति कुशलम् Mb.; हे वृषल ते तथा विक्षेपोऽस्तु यथा हिंसामनुबध्नाति
-
To press, importune, urge, request; पुनः पुनश्चानुबध्यमाना [K.69,] 133,27,233.
Site Search
Input language: