व्याहृतिः [vyāhṛtiḥ] f. f.
Utterance, speech, words; न हीश्वर- व्याहृतयः कदाचित् पुष्णन्ति लोके विपरीतमर्थम्
[Ku.3.63.] Statement, expression; भूतार्थव्याहृतिः सा हि न स्तुतिः परमेष्ठिनः
[R. 1.33.] A mystic word uttered by every Brāhmaṇa in performing his daily Sandhyā adoration; (these Vyāhṛitis are three: भूर्, भुवस् and स्वस् or स्वर् usually repeated after om; cf. भूर्भुवः सुवरिति वा एतास्तिस्रो व्याहृतयः
[T. Up.1.5.1;] वेदत्रयान्निरदुहद्भूर्भुवःस्वरितीति च
[Ms.2.76;] according to some they are seven in number as भूः, भुवः, स्वः, महः, जनः, तपः, and सत्यम्.