पताका [patākā] 1 A flag, banner (fig. also); पताकाभिर्वरार्हाभि- र्ध्वजैश्च समलंकृताम्
[Rām.2.7.3;] यं काममञ्जरी कामयते स हरतु सुभगपताकाम्
[Dk.47.] 'let him carry the palm of beauty or good fortune'.
A flag-staff.
A sign, emblem, mark, symbol.
An episode or episodical ineident in a drama; see पताकास्थानक below.
Auspiciousness, good fortune or luck.
Celebrity, publicity; रम्या इति प्राप्तवतीः पताकाः
[Śi.3.53.] (com. 'अन्यत्र रम्या इत्येवं पताकाः प्राप्तवतीः । प्रसिद्धिं गता इत्यर्थः ।').
A particular high number; तत्र शङ्कुपताके द्वे युगान्तं कल्पमेव च
[Mb.13.17.63.] -Comp.
-अंशुकम् a flag.
-दण्डः a flag-staff.
-स्थानकम् (in dramaturgy) intimation of an episodical incident, when instead of the thing thought of or expected, another of the same character is brought in by some unexpected circumstance (यत्रार्थे चिन्तितेऽन्यस्मिंस्तल्लिङ्गोऽन्यः प्रयुज्यते । आगन्तुकेन भावेन पताकास्थानकं तु तत् ॥
[S. D.299;] for its different kins, see 3-34).