प्रज्ञा [prajñā] 9
[U.] To know, know about, be acquainted with.
To be aware of, find out.
To discern, distinguish. -Caus. (प्रज्ञपयति)
To show, point out (as way).
To discover.
To call, summon, invite.
प्रज्ञा [prajñā] 1 Intelligence, understanding, intellect, wisdom; आकारसदृशप्रज्ञः प्रज्ञया सदृशागमः
[R.1.15;] नाभिनन्दति न द्वेष्टि तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता
[Bg.2.57;] शस्त्रं निहन्ति पुरुषस्य शरीरमेकं प्रज्ञा कुलं च विभवं यशश्च हन्ति ॥ Subhāṣ.
Discernment, discrimination, judgment; इयं निष्ठा बहुविधा प्रज्ञया त्वध्यवस्यति
[Mb.14.3.24.] Device or design.
A wise or learned woman.
Longing for (वासना); impression (संस्कार); तं विद्याकर्मणि समन्वारभेते पूर्वप्रज्ञा च
[Bṛi. Up.4.4.2.] N. N. of the goddess Sarasvatī.
A particular Śakti or energy.
A true or transcendental wisdom; Buddh.-Comp.
-अस्त्रम् a missile, weapon; ततः प्रज्ञास्त्रमादाय मोहनास्त्रं व्यनाशयत्
[Mb.6.77.53.] -घनः nothing but intelligence;
[bhāg.] -चक्षुस्, -नयन a. a. blind; (lit. having understanding as the only eyes); ततो ज्ञास्यसि मां सौते प्रज्ञाचक्षुष- मित्युत
[Mb.1.1.149;] [Bhāg.1.13.28;] Manodūta 115;
[N.12.16.] (-m.) an epithet of Dhṛitarāṣṭra;
[Mb.3.] 7.24; Kāvyamālā, Part.13. (-n.) the mind's eye, mental eye, the mind;
[M.1.] -पारमिता one of the transcendent virtues; Buddh.
-मात्रा an organ of sense.-वादः a wise saying; अशोच्यानन्वशोचस्त्वं प्रज्ञावादांश्च भाषसे
[Bg.2.11.] -वृद्ध a. a. old in wisdom.
-सहाय a. a. intelligent, wise.
-हीन a. a. void of wisdom, silly, foolish.