मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|मराठी व्याकरण|रसगंगाधर|उपमालंकार| लक्षण १७ उपमालंकार लक्षण १ लक्षण २ लक्षण ३ लक्षण ४ लक्षण ५ लक्षण ६ लक्षण ७ लक्षण ८ लक्षण ९ लक्षण १० लक्षण ११ लक्षण १२ लक्षण १३ लक्षण १४ लक्षण १५ लक्षण १६ लक्षण १७ लक्षण १८ लक्षण १९ लक्षण २० लक्षण २१ लक्षण २२ लक्षण २३ लक्षण २४ लक्षण २५ लक्षण २६ लक्षण २७ लक्षण २८ लक्षण २९ लक्षण ३० लक्षण ३१ लक्षण ३२ लक्षण ३३ लक्षण ३४ लक्षण ३५ लक्षण ३६ लक्षण ३७ लक्षण ३८ लक्षण ३९ लक्षण ४० लक्षण ४१ उपमालंकार - लक्षण १७ रसगंगाधर ग्रंथाचे लेखक पंडितराज जगन्नाथ होत. व्याकरण हा भाषेचा पाया आहे. Tags : grammerrasagangadharमराठीरसगंगाधरव्याकरण लक्षण १७ Translation - भाषांतर “ शरद् ऋतूंतील चंद्राप्रमाणें आल्हादजनक असलेला रघुनाथ ( रामचंद्र ), वनमालेच्या योगानें, इंद्रधनुष्ययुक्त मेघाप्रमाणे शोभला. ”ह्या श्लोकांतील पूर्वार्धांत आल्हादजनक हा धर्म एकदांच सांगितलेला असल्याने अनुगामी आहे. केवळ बिंबप्रतिबिंबभावरूप साधारण धर्म ( पूर्वीं आलेल्या ) ‘ कोमलातपशोणाभ्र०’ इत्यादि श्लोकांत आहे असें जाणावें. व ह्या श्लोकाच्या ( म्ह० प्रस्तुत शरदिन्दु० ह्याच्या ) उत्तरार्धांतील उभय प्रकाराच्या ( म्ह०बिंबप्रतिबिंबभावयुक्त अनुगामी धर्म आहे ) असें समजावे. ( म्ह० विभाति हा धर्म अनुगामी आणि वनस्रजा व सेन्द्रचाप हा बिंबप्रतिबिंबभावयुक्त. )आतां साधारण धर्माच्या तिसर्या प्रकाराचे ( म्ह० बिंबप्रतिबिंबभाव-मिश्रित वस्तुप्रतिवस्तुभावरूप साधारण धर्म असलेल्या प्रकाराचे ) पुन्हा तीन पोट प्रकार होतात. ते असे:- केवळ विशेषणांतच असलेल्या, केवळ विशेष्यांतच असलेला, अथवा त्या दोहोंत असलेला; असा तीन प्रकारचा ( बिंबप्रतिबिंबभावरूप ) साधारण धर्म , वस्तुप्रतिवस्तुभावानें मिश्रित होऊन येतो. ह्यापैकीं पहिल्या प्रकारचें उदाहरण हें-“ ज्यामध्यें भुंगे पिंगा घालीत आहेत अशा कमलाप्रमाणें चंचल असणार्या नयनांनीं युक्त, असें तिचें मुख पहावयास मिळेल तर, मदन खुशाल रागावो, त्याची काय परवा ? ”ह्या ठिकाणीं चलन व अधीरत्व हीं दोन्हीं विशेषणें, खरें पाहतां एकाच अर्थाचीं आहेत; पण तीं निरनिराळ्या शब्दांत सांगितलीं असल्यानें, त्यांच्यांत वस्तुप्रतिवस्तुभाव आहे. उलट ह्या विशेषणांचीं जीं दोन विशेष्य़ें-भृग व नयन - त्यांच्यांत बिंबप्रतिबिंबभाव आहे. म्हणून विशेषणांतील, व वस्तुप्रतिवस्तुभावानें मिश्रित जो प्रतिबिंबभाव, त्यानें युक्त हा प्रकार आहे, असें म्हटलें आहे. दुसर्या ( म्हणजे केवळ विशेष्यांत असलेला व वस्तुप्रति-वस्तुभावानें मिश्रित, जो बिंबप्रतिबिंभाव, त्यानें युक्त असणार्या ) साधारण धर्माचें उदाहरण हें :-“ प्रियंगु लतेनें वेष्टिलेल्या तमाल वृक्षाप्रमाणें, लक्ष्मीकडून लीलेनें आलिंगिलेला भगवान विष्णु, माझा देह पडण्याच्या वेळेला माझ्या ह्लदयांत प्रकाशित होवो. ”ह्या ठिकाणीं आलिंगिला जाणें व वेष्टिला जाणें ह्या दोन्ही शब्दांचा अर्थ एकच असल्यानें, ह्यांत वस्तुप्रतिवस्तुभाव आहे. हीं दोन्हीं विशेष्यें आहेत. आतां, त्यांची विशेषणें जीं जलधिकन्या व प्रियंगुलता, त्या दोहोंत बिंबप्रतिबिंबभाव आहे. तेव्हां ही बिंबप्रतिबिंबभावमिश्रित वस्तुप्रतिवस्तुभाव-युक्त उपमा आहे.आतां मिश्रित साधारण धर्माचा तिसरा प्रकार हा-“ घमेंडखोर रावणाकडून नेली जाणारी सती सीता, मदांध हत्ती-कडून खेंचल्या जाणार्या कमळाच्या वेलीसारखी वाटली. ”ह्या श्लोकांतील दृप्तत्व व मदांधत्व ह्या दोन विशेषणांत आणि नीयमानत्व व कृष्यमाणत्व ह्या दोन विशेष्यांत वस्तुप्रतिवस्तुभाव आहे; व ह्या दोन वस्तुप्रतिवस्तुभावयुक्त धर्मांच्या मध्येम दशानन व द्विरद ह्यांच्यांतील बिंबप्रतिबिंबभाव सांपडला आहे; म्हणून हाहि त्या दोन्ही भावांच्या मिश्रणाचा प्रकार आहे. N/A References : N/A Last Updated : January 17, 2018 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP