१ - ४९ - देविकादिषु तदादिग्रहणम् ।
२ - ४९ - देविकादिषु तदादिग्रहणम् कर्तव्यम् ।
३ - ४९ - देविकाद्यादीनाम् इति वक्तव्यम् ।
४ - ४९ - इह अपि यथा स्यात् ।
५ - ४९ - दाविकाकुलाः शालयः , शांशपास्थलाः देवाः ।
६ - ४९ - किम् पुनः कारणम् न सिध्यति ।
७ - ४९ - अन्यत्र तद्ग्रहणात् तदन्तग्रहणात् वा ।
८ - ४९ - अन्यत्र हि तस्य वा ग्रहणम् भवति तदन्तस्य वा न च इदम् तत् न अपि तदन्तम् ।
९ - ४९ - आद्यज्विशेषणत्वात् सिद्धम् ।
१० - ४९ - आद्यज्विशेषणम् देविकादयः ।
११ - ४९ - न एवम् विज्ञायते देविकादीनाम् अङ्गानाम् अचाम् आदेः आकारः भवति इति ।
१२ - ४९ - कथम् तर्हि ।
१३ - ४९ - ञ्णिति अङ्गस्य अचाम् आदेः आकारः भवति सः चेत् देविकादीनाम् आद्ज्यच् भवति इति ।
१४ - ४९ - आन्तरतम्यनिवर्तकत्वात् वा ।
१५ - ४९ - अथ वा न अनेन अनन्तरतमा वृद्धिः निर्वर्त्यते ।
१६ - ४९ - किम् तर्हि अन्तरतमा अनेन निवर्त्यते ।
१७ - ४९ - सिद्धा अत्र वृद्धिः तद्धितेषु अचाम् आदेः इति एव तत्र अनेन अन्तरतमा वृद्धिः निवर्त्यते ।
१८ - ४९ - परिहारान्तरम् एव इदम् मत्वा पठितम् कथम् च इदम् परिहारान्तरम् स्यात् ।
१९ - ४९ - यदि न आद्यज्विशेषणम् देविकादयः ।
२० - ४९ - अवश्यम् च एतत् एवम् विज्ञेयम् अद्यज्विशेषणम् देविकादयः इति ।
२१ - ४९ - यदि न आद्यज्विशेषणम् देविकादयः स्युः इह अपि प्राप्नोति सुदेविकायाम् भवः सौदेविकः इति ।
२२ - ४९ - अथ अत्र अपि आद्यज्विशेषणत्वात् इति एव सिद्धम् परिहारान्तरम् न भवति ।
२३ - ४९ - न ब्रूमः यत्र क्रियमाणे दोषः तत्र कर्तव्यम् इति ।
२४ - ४९ - किम् तर्हि ।
२५ - ४९ - यत्र क्रियमाणे न दोषः तत्र कर्तव्यम् ।
२६ - ४९ - क्व च क्रियमाणे न दोषः ।
२७ - ४९ - सञ्ज्ञाविधौ ।
२८ - ४९ - वृद्धिः आत् ऐच् देविकादीनाम् आकारः इति ।
२९ - ४९ - इध्यति ।
३० - ४९ - सूत्रम् तर्हि भिद्यते ।
३१ - ४९ - यथान्यासम् एव अस्तु ।
३२ - ४९ - ननु च उक्तम् देविकादिषु तदादिग्रहणम् अन्यत्र तद्ग्रहणात् तदन्तग्रहणात् वा इति ।
३३ - ४९ - परिहृतम् एतत् आद्यज्विशेषणत्वात् सिद्धम् इति ।
३४ - ४९ - न्यग्रोधे च केवलग्रहणात् ।
३५ - ४९ - न्यग्रोधे च केवलग्रहणात् मन्यामहे आद्यज्विशेषणम् देविकादयः इति ।
३६ - ४९ - तस्य हि केवलग्रहणस्य एतत् प्रयोजनम् इह मा भूत् न्याग्रोधमूलाः शालयः इति ।
३७ - ४९ - यदि च आद्यज्विशेषणम् देविकादयः ततः केवलग्रहणम् अर्थवत् भवति ।
३८ - ४९ - तत् एतत् कथम् कृत्वा ज्ञापकम् भवति ।
३९ - ४९ - यदि न्यग्रोधशब्दः अव्युत्पन्नम् प्रातिपदिकम् भवति ।
४० - ४९ - अथ हि न्यग्रोहति इति न्यग्रोधः ततः नियमार्थम् पदान्तः इति कृत्वा न ज्ञापकम् भवति ।
४१ - ४९ - वहीनरस्य इद्वचनम् ।
४२ - ४९ - वहीनरस्य इत्त्वम् वक्तव्यम् ।
४३ - ४९ - वहीनरस्य अपत्यम् वैहीनरिः ।
४४ - ४९ - कुणरवाडवः तु आह ।
४५ - ४९ - न एषः वहीनरः ।
४६ - ४९ - कः तर्हि ।
४७ - ४९ - विहीनरः एषः ।
४८ - ४९ - विहीनः नरः कामभोगाभ्याम् विहीनरः ।
४९ - ४९ - विहीनरस्य अपत्यम् वैहीनरिः
१ - ४५ - य्वाभ्याम् परस्य अवृद्धित्वम् ।
२ - ४५ - य्वाभ्याम् परस्य अवृद्धित्वम् सिद्धम् ।
३ - ४५ - कुतः ।
४ - ४५ - अपवादौ वृद्धेः हि तौ ।
५ - ४५ - अपवादौ हि वृद्धेः तौ ऐचौ उच्येते ।
६ - ४५ - नित्यौ ऐचौ तयोः वृद्धिः ।
७ - ४५ - अथ वा नित्यौ ऐचौ ।
८ - ४५ - कृतायाम् अपि वृद्धौ प्राप्नुतः अकृतायाम् अपि ।
९ - ४५ - नित्यत्वात् ऐचोः कृतयोः यदि अपि वृद्धिः तयोः एव ।
१० - ४५ - किमर्थम् न इति शिष्यते ।
११ - ४५ - अथ किमर्थम् प्रतिषेधः उच्यते ।
१२ - ४५ - एचोः विषयार्थम् प्रतिषेधसन्नियुक्तवचनम् ।
१३ - ४५ - एचोः विषयार्थम् प्रतिषेधसन्नियोगेन ऐचौ उच्येते ।
१४ - ४५ - यत्र य्वाभ्याम् परावृद्धिः तत्र अध्यश्वेः यथा न तौ ।
१५ - ४५ - यत्र य्वाभ्याम् परस्य अवृद्धित्वम् उच्यते तत्र ऐचौ यथा स्याताम् ।
१६ - ४५ - इह मा भूताम् ।
१७ - ४५ - आध्यश्विः , दाध्यश्विः , माध्वश्विः इति ।
१८ - ४५ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
१९ - ४५ - अचाम् आदेः य्वाभ्याम् हि तौ ।
२० - ४५ - अचाम् आदिना अत्र य्वौ विशेषयिष्यामः ।
२१ - ४५ - अचाम् आदेः यौ य्वौ इति ।
२२ - ४५ - कथम् द्व्याशीतिके न तौ ।
२३ - ४५ - द्व्याशीतिकः इति अत्र कस्मात् न तौ भवतः ।
२४ - ४५ - यत्र वृद्धिः अचाम् आदेः तत्र ऐचौ अत्र घोः हि सा ।
२५ - ४५ - तत्र अचाम् आदेः इति एवम् वृद्धिः तत्र ऐचौ उच्येते ।
२६ - ४५ - अत्र घोः इति एवम् वृद्धिः ।
२७ - ४५ - किम् इदम् घोः इति ।
२८ - ४५ - उत्तरपदस्य इति ।
२९ - ४५ - उत्तरपदाधिकारे अपि अवश्यम् ऐजागमः अनुवर्त्यः पूर्वत्र्यलिन्दे भवः पूर्वत्रयलिन्दः इति एवमर्थम् ।
३० - ४५ - न एषः दोषः ।
३१ - ४५ - उत्तरपदेन अत्र अचाम् आदि विशेषयिष्यामः अचाम् आदिना य्वौ ।
३२ - ४५ - उत्तरपदस्य अचाम् आदेः यौ य्वौ इति ।
३३ - ४५ - अथ कस्मात् पदान्ताभ्याम् ।
३४ - ४५ - अथ किमर्थम् पदान्ताभ्याम् इति उच्यते ।
३५ - ४५ - यथा इणः न भवेत् यणः ।
३६ - ४५ - इणः यणादेशे मा भूत्. यतः छात्रा , याता इति ।
३७ - ४५ - इह वैयाकरणः , सौवश्वः इति शाकलम् प्राप्नोति य्वोः च स्थानिवद्भावात् आयावौ प्राप्नुतः ।
३८ - ४५ - शकलायावादेशेषु च उक्तम् ।
३९ - ४५ - किम् उक्तम् ।
४० - ४५ - शाकले तावत् उक्तम् सिन्नित्यसमासयोः शाकलप्रतिषेधः इति ।
४१ - ४५ - आयावोः किम् उक्तम् ।
४२ - ४५ - अचः पूर्वविज्ञानात् ऐचोः सिद्धम् इति ।
४३ - ४५ - य्वाभ्याम् परस्य अवृद्धित्वम् अपवादौ वृद्धेः हि तौ , नित्यौ ऐचौ तयोः वृद्धिः किमर्थम् न इति शिष्यते ।
४४ - ४५ - यत्र य्वाभ्याम् परावृद्धिः तत्र अध्यश्वेः यथा न तौ , अचाम् आदेः य्वाभ्याम् हि तौ कथम् द्व्याशीतिके न तौ ।
४५ - ४५ - यत्र वृद्धिः अचाम् आदेः तत्र ऐचौ अत्र घोः हि सा , अथ कस्मात् पदान्ताभ्याम् यथा इणः न भवेत् यणः
१ - २० - अथ परस्य अवृद्धिः इति अनुवर्तते उताहो न ।
२ - २० - किम् च अतः ।
३ - २० - यदि अनुवर्तते शौवम् मांसम् टिलोपे कृते ऐजागमः न प्राप्नोति ।
४ - २० - अथ निवृत्तम् स्वाध्यायशब्दः द्वारादिषु पठ्यते तत्र यावन्तः यणः सर्वेभ्यः पूर्वः ऐजागमः प्राप्नोति ।
५ - २० - यथ इच्छसि तथा अस्तु ।
६ - २० - अस्तु तावत् अनुवर्तते ।
७ - २० - कथ शौवम् मांसम् ।
८ - २० - आनुपूर्व्या सिद्धम् एतत् ।
९ - २० - न अत्र अकृते ऐजागमे टिलोपः प्राप्नोति ।
१० - २० - किम् कारणम् ।
११ - २० - प्रकृत्या एकाच् इति प्रकृतिभावेन भवितव्यम् ।
१२ - २० - तत् एतत् आनुपूर्व्या सिद्धम् भवति ।
१३ - २० - अथ वा पुनः अस्तु निवृत्तम् ।
१४ - २० - ननु च उक्तम् स्वाध्यायशब्दः द्वारादिषु पठ्यते तत्र यावन्तः यणः सर्वेभ्यः पूर्वः ऐजागमः प्राप्नोति इति ।
१५ - २० - कः पुनः अर्हति स्वाध्यायशब्दम् द्वारादिषु पठितुम् ।
१६ - २० - एवम् किल् पठ्येत स्वम् अध्ययनम् स्वाध्यायः इति ।
१७ - २० - तत् च न ।
१८ - २० - सुष्ठु वा अध्ययनम् स्वाध्यायः शोभनम् वा अध्ययनम् स्वाध्यायः ।
१९ - २० - अथ अपि स्वम् अध्ययनम् स्वाध्यायः एवम् अपि न दोषः ।
२० - २० - अचाम् आदेः इति वर्तते ।
१ - २१ - अयम् श्वन्शब्दः द्वारादिषु पठ्यते तत्र कः प्रसङ्गः यत् तदादेः स्यात् ।
२ - २१ - न एव प्राप्नोति न अर्थः प्रतिषेधेन ।
३ - २१ - तदादिविधिना प्राप्नोति ।
४ - २१ - न एव तदादिविधिः अस्ति ।
५ - २१ - अतः उत्तरम् पठति ।
६ - २१ - प्रतिषेधे श्वादिग्रहणम् ज्ञापकम् अन्यत्र श्वन्ग्रहणे तदादिग्रहणस्य शौवहानाद्यर्थम् ।
७ - २१ - प्रतिषेधे श्वादिग्रहणम् क्रियते ज्ञापकार्थम् ।
८ - २१ - किम् ज्ञाप्यम् ।
९ - २१ - एतत् ज्ञापयति आचार्यः अन्यत्र श्वन्ग्रहणे तदादिविधिः भवति इति ।
१० - २१ - किम् एतस्य ज्ञापने प्रयोजनम् ।
११ - २१ - शौवहानाद्यर्थम् ।
१२ - २१ - शौवहानम् नाम नगरम् ।
१३ - २१ - शौवादंष्ट्रः मणिः इति ।
१४ - २१ - इकारादिग्रहणम् च श्वागणिकाद्यर्थम् ।
१५ - २१ - इकारादिग्रहणम् च कर्तव्यम् ।
१६ - २१ - किम् प्रयोजनम् ।
१७ - २१ - श्वागणिकाद्यर्थम् ।
१८ - २१ - श्वगणेन चरति श्वागणिकः ।
१९ - २१ - तदन्तस्य च अन्यत्र प्रतिषेधः ।
२० - २१ - तदन्तस्य च अन्यत्र प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
२१ - २१ - श्वाभस्त्रेः स्वम् श्वाभस्त्रम्
१ - ३२ - किमर्थम् इदम् उच्यते ।
२ - ३२ - अवयवात् ऋतोः इति वक्ष्यति तदुत्तरपदस्य यथा स्यात् अचाम् आदेः मा भूत् ।
३ - ३२ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
४ - ३२ - अवयवात् इति पञ्चमी तत्र अन्तरेण अपि उत्तरपदग्रहणम् उत्तरपदस्य एव भविष्यति ।
५ - ३२ - उत्तरार्थम् तर्हि सुसर्वार्धात् जनपदस्य इति ।
६ - ३२ - सुसर्वार्धात् इति पञ्चमी ।
७ - ३२ - दिशः अमद्राणाम् ।
८ - ३२ - दिशः इति पञ्चमी ।
९ - ३२ - प्राचाम् ग्रामनगराणाम् ।
१० - ३२ - दिशः इति एव ।
११ - ३२ - सङ्ख्यायाः संवत्सरसङ्ख्यस्य च ।
१२ - ३२ - सङ्ख्यायाः इति पञ्चमी ।
१३ - ३२ - वर्षस्य अभविष्यति ।
१४ - ३२ - सङ्ख्यायाः इति एव ।
१५ - ३२ - परिमाणान्तस्य असञ्ज्ञाशाणयोः इति ।
१६ - ३२ - सङ्ख्यायाः इति एव ।
१७ - ३२ - इदम् तर्हि प्रयोजनम् जे प्रोष्ठपदानाम् उत्तरपदस्य यथा स्यात् पूर्वपदस्य मा भूत् ।
१८ - ३२ - प्रोष्ठपदासु जातः प्रोष्ठपादः ब्राह्मणः ।
१९ - ३२ - तद्धितेषु अचाम् आदिवृद्धेः उत्तरपदवृद्धिः विप्रतिषेधेन द्व्याशीतिकाद्यर्थम् ।
२० - ३२ - तद्धितेषु अचाम् आदिवृद्धेः उत्तरपदवृद्धिः भवति विप्रतिषेधेन ।
२१ - ३२ - किम् प्रयोजनम् ।
२२ - ३२ - द्व्याशीतिकाद्यर्थम् ।
२३ - ३२ - अचाम् आदिवृद्धेः अवकाशः ।
२४ - ३२ - ऐतिकायनः , औपगवः ।
२५ - ३२ - उत्तरपदवृद्धेः अनवकाशः ।
२६ - ३२ - द्विषाष्टिकः , त्रिषाष्टिकः ।
२७ - ३२ - इह उभयम् प्राप्नोति ।
२८ - ३२ - द्व्याशीतिकः , त्र्याशीतिकः ।
२९ - ३२ - उत्तरपदवृद्धिः भवति विप्रतिषेधेन ।
३० - ३२ - कः पुनः अत्र विशेषः अचाम् आदिवृद्धौ वा सत्याम् उत्तरपदवृद्धौ वा ।
३१ - ३२ - अयम् अस्ति विशेषः ।
३२ - ३२ - यदि अत्र अचाम् आदिवृद्धिः स्यात् ऐजागमः प्रसज्येत
१ - २८ - नगरग्रहणम् किमर्थम् न प्राचाम् ग्रामाणाम् इति एव सिद्धम् ।
२ - २८ - न सिध्यति ।
३ - २८ - अन्यः ग्रामः अन्यत् नगरम् ।
४ - २८ - कथम् ज्ञायते ।
५ - २८ - एवम् हि कः चित् कम् चित् पृच्छति ।
६ - २८ - कुतः भवान् आगच्छति ग्रामात् ।
७ - २८ - सः हि आह ।
८ - २८ - न ग्रामात् नगरात् इति ।
९ - २८ - ननु च भो यः एव ग्रामः तत् नगरम् ।
१० - २८ - कथम् ज्ञायते ।
११ - २८ - लोकतः ।
१२ - २८ - ये हि ग्रामे विधयः न इष्यन्ते साधीयः ते नगरे न क्रियन्ते ।
१३ - २८ - तत् यथा ।
१४ - २८ - अभक्ष्यः ग्राम्यकुक्कुटः अभक्ष्यः ग्राम्यशूकरः इति उक्ते सुतराम् नागरः अपि न भक्ष्यते ।
१५ - २८ - तथा ग्रामे न अध्येयम् इति साधीयः नगरे न अधीयते ।
१६ - २८ - तस्मात् यः एव ग्रामः तत् नगरम् ।
१७ - २८ - कथम् यत् उक्तम् एवम् हि कः चित् कम् चित् पृच्छति कुतः भवान् आगच्छति ग्रामात् सः आह न ग्रामात् नगरात् इति ।
१८ - २८ - संस्त्यायविशेषम् असौ आचष्टे ।
१९ - २८ - संस्त्यायविशेषाः हि एते ग्रामः घोषः नगरम् संवाहः इति ।
२० - २८ - एवम् तर्हि सिद्धे सति यत् ग्रामग्रहणे नगरग्रहणम् करोति तत् ज्ञापयति आचार्यः अन्यत्र ग्रामग्रहणे नगरग्रहणम् न भवति इति ।
२१ - २८ - किम् एतस्य ज्ञापने प्रयोजनम् ।
२२ - २८ - विशिष्टलिङ्गः नदीदेशः अग्रामाः इति अत्र नगरप्रतिषेधः चोदितः सः न वक्तव्यः भवति ।
२३ - २८ - यदि एतत् ज्ञाप्यते उदीच्यग्रामात् च बह्वचः अन्तोदात्तात् इति अत्र नगरग्रहणम् कर्तव्यम् ।
२४ - २८ - बाहीकग्रामेभ्यः च नगरग्रहणम् कर्तव्यम् ।
२५ - २८ - दिक्शब्दाः ग्रामजनपदाख्यानचानराटेषु नगरग्रहणम् कर्तव्यम् ।
२६ - २८ - इदम् चतुर्थम् ज्ञापकार्थम् ।
२७ - २८ - तत्र अतिनिर्बन्धः न लाभः ।
२८ - २८ - तस्मात् यस्मिन् एव ग्रामग्रहणे नगरग्रहणम् न इष्यते तस्य प्रतिषेधः वक्तव्यः
१ - २२ - संवत्सरग्रहणम् अनर्थकम् परिमाणान्तस्य इति कृतत्वात् ।
२ - २२ - संवत्सरग्रहणम् अनर्थकम् ।
३ - २२ - किम् कारणम् ।
४ - २२ - परिमाणान्तस्य इति कृतत्वात् ।
५ - २२ - परिमाणान्तस्य असञ्ज्ञाशाणयोः इति एव सिद्धम् ।
६ - २२ - ज्ञापकम् तु कालपरिमाणानाम् वृद्धिप्रतिषेधस्य ।
७ - २२ - एवम् तर्हि ज्ञापयति आचार्यः कालपरिमाणानाम् वृद्धिः न भवति इति ।
८ - २२ - किम् एतस्य ज्ञापने प्रयोजनम् ।
९ - २२ - द्वैरात्रिकः , त्रैरात्रिकः , अत्र वृद्धिः न भवति ।
१० - २२ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
११ - २२ - न अस्ति अत्र विशेषः सत्याम् वा उत्तरपदवृद्धौ असत्याम् वा ।
१२ - २२ - इदम् तर्हि ।
१३ - २२ - द्वसमिकः , त्रैसमिकः ।
१४ - २२ - इदम् च अपि प्रयोजनम् द्वैरात्रिकः , त्रैरात्रिकः ।
१५ - २२ - ननु च उक्तम् न अस्ति अत्र विशेषः सत्याम् वा उत्तरपदवृद्धौ असत्याम् वा इति ।
१६ - २२ - अयम् अस्ति विशेषः ।
१७ - २२ - यदि अत्र उत्तरपदवृद्धिः स्यात् अचाम् आदेः वृद्धिः न स्यात् ।
१८ - २२ - अपरः आह ज्ञापकम् तु कालपरिमाणानाम् परिमाणाग्रहणस्य ।
१९ - २२ - एवम् तर्हि ज्ञापयति आचार्यः कालपरिमाणानाम् परिमाणग्रहणेन ग्रहणम् न भवति इति ।
२० - २२ - किम् एतस्य ज्ञापने प्रयोजनम् ।
२१ - २२ - अपरिमाणबिस्ताचितकम्बल्येभ्यः न तद्धितलुकि द्विवर्षा , त्रिवर्षा ।
२२ - २२ - परिमाणपर्युदासेन पर्युदासः न भवति
१ - १० - परस्य वृद्धिः न इति अनुवर्तते उताहो न ।
२ - १० - किम् च अतः ।
३ - १० - यदि अनुवर्तते प्रवाहणेयी भार्या अस्य इति प्रवाहणेयीभार्यः वृद्धिनिमित्तस्य इति पुंवद्भावप्रतिषेधः न प्राप्नोति ।
४ - १० - अथ निवृत्तम् न दोषः भवति ।
५ - १० - यथा न दोषः तथा अस्तु ।
६ - १० - अथ वा पुनः अस्तु अनुवर्तते ।
७ - १० - ननु च उक्तम् प्रवाहणेयी भार्या अस्य प्रवाहणेयीभार्यः वृद्धिनिमित्तस्य इति पुंवद्भावप्रतिषेधः न प्राप्नोति इति ।
८ - १० - न एषः दोषः ।
९ - १० - मा भूत् एवम् ।
१० - १० - जातेः इति एवम् भविष्यति
१ - ८ - अयम् योगः शक्यः अवक्तुम् ।
२ - ८ - कथम् अयाथातथ्यम् , आयथातथ्यम् , अयाथापुर्यम् , आयथापुर्यम् ।
३ - ८ - यदा तावत् पूर्वपदस्य वृद्धिः तदा एवम् विग्रहः करिष्यते ।
४ - ८ - न यथातथा , अयथातथा ।
५ - ८ - अयथातथाभावः आयथातथ्यम् ।
६ - ८ - यदा उत्तरपदस्य वृद्धिः तदा एवम् विग्रहः करिष्यते ।
७ - ८ - यथातथाभावः याथातथ्यम् ।
८ - ८ - न याथातथ्यम् अयाथातथ्यम्
१ - ६ - हन्तेः तकारे तद्धिते प्रतिषेधः ।
२ - ६ - हन्तेः तकारे तद्धिते प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
३ - ६ - वार्त्रघ्नम् , भ्रौणघ्नम् ।
४ - ६ - उक्तम् वा ।
५ - ६ - किम् उक्तम् ।
६ - ६ - धातोः स्वरूपग्रहणे तत्प्रत्यये कार्यविज्ञानात् सिद्धम् इति
१ - १७ - कृद्ग्रहणम् किमर्थम् ।
२ - १७ - इह मा भूत् ।
३ - १७ - ददौ , दधौ ।
४ - १७ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
५ - १७ - अचिण्णलोः इति वर्तते ।
६ - १७ - यदि अचिण्णलोः इति वर्तते अदायि , अधायि इति अत्र न प्राप्नोति ।
७ - १७ - वचनात् चिणि भविष्यति ।
८ - १७ - अचिण्णलोः इति वर्तते ।
९ - १७ - एवम् अपि चौडिः , बालाकिः इति अत्र प्राप्नोति ।
१० - १७ - लोपः अत्र बाधकः भविष्यति ।
११ - १७ - इदम् इह सम्प्रधार्यम् ।
१२ - १७ - लोपः क्रियताम् युक् इति किम् अत्र कर्तव्यम् ।
१३ - १७ - परत्वात् युक् ।
१४ - १७ - एवम् तर्हि अचाम् आदेः इति वर्तते ।
१५ - १७ - यत्र अचाम् आदिः आकारः तत्र युक् इति ।
१६ - १७ - एवम् अपि ज्ञा देवता अस्य स्थालीपाकस्य ज्ञः स्थालीपाकः , अत्र प्राप्नोति ।
१७ - १७ - तस्मात् कृद्ग्रहणम् कर्तव्यम्
१ - २ - अत्यल्पम् इदम् उच्यते अनाचमेः इति ।
२ - २ - अवमिकमिचमीनाम् इति वक्तव्यम् वामः , कामः , आचामः
१ - ५ - णिच्प्रकरणे धूञ्प्रीञोः नुग्वचनम् ।
२ - ५ - णिच्प्रकरणे धूञ्प्रीञोः नुक् वक्तव्यः ।
३ - ५ - धूनयति , प्रीणयति ।
४ - ५ - पातेः लुग्वचनम् ।
५ - ५ - पालयति
१ - ११ - स्थग्रहणम् किमर्थम् ।
२ - ११ - इदम् विचारयिष्यते इत्त्वे कग्रहणम् सङ्घातग्रहणम् वा स्यात् वर्णग्रहणम् वा इति ।
३ - ११ - तत् यदा सङ्घतग्रहणम् तदा स्थग्रहणम् कर्तव्यम् इह अपि यथा स्यात् कारिका , हारिका ।
४ - ११ - यदा हि वर्णग्रहणम् तदा केवलः ककारः प्रत्ययः न अस्ति इति कृत्वा वचनात् भविष्यति ।
५ - ११ - अथ असुपः इति कथम् इदम् विज्ञायते ।
६ - ११ - असुब्वतः अङ्गस्य इति ।
७ - ११ - आहोस्वित् न चेत् सुपः परः आप् इति ।
८ - ११ - किम् च अतः ।
९ - ११ - यदि विज्ञायते असुब्वतः अङ्गस्य इति बहुचर्मिका अत्र न प्राप्नोति ।
१० - ११ - अथ विज्ञायते न चेत् सुपः परः आप् इति न दोषः भवति ।
११ - ११ - यथा न दोषः तथा अस्तु
१ - ३५ - इदम् विचार्यते इत्त्वे कग्रहणम् सङ्घातग्रहणम् वा स्यात् वर्णग्रहणम् वा इति ।
२ - ३५ - कः च अत्र विशेषः ।
३ - ३५ - इत्त्वे कग्रहणम् सङ्घातग्रहणम् चेत् एतिकासु अप्राप्तिः ।
४ - ३५ - इत्त्वे कग्रहणम् सङ्घातग्रहणम् चेत् एतिकास्वु अप्राप्तिः ।
५ - ३५ - एतिकाः चरन्ति ।
६ - ३५ - वचनात् भविष्यति ।
७ - ३५ - अस्ति वचने प्रयोजनम् ।
८ - ३५ - किम् ।
९ - ३५ - कारिका , हारिका ।
१० - ३५ - अस्तु तर्हि वर्णग्रहणम् ।
११ - ३५ - वर्णग्रहणम् चेत् व्यवहितत्वात् अप्रसिद्धिः ।
१२ - ३५ - वर्णग्रहणम् चेत् व्यवहितत्वात् न प्राप्नोति ।
१३ - ३५ - कारिका , हारिका ।
१४ - ३५ - अकारेण व्यवहितत्वात् न प्राप्नोति ।
१५ - ३५ - एकादेशे कृते न अस्ति व्यवधानम् ।
१६ - ३५ - एकादेशः पूर्वविधौ स्थानिवत् भवति इति स्थानिवद्भावात् व्यवधानम् एव ।
१७ - ३५ - एवम् तर्हि आह अयम् प्रत्ययस्थात् कात् पूर्वस्य इति न क्व चित् अव्यवधानम् तत्र वचनात् भविष्यति ।
१८ - ३५ - वचनप्रामाण्यात् इति चेत् रथकट्यादिषु अतिप्रसङ्गः ।
१९ - ३५ - वचनप्रामाण्यात् इति चेत् रथकट्यादिषु दोषः भवति ।
२० - ३५ - रथकट्या , गर्गकाम्या ।
२१ - ३५ - न एषः दोषः ।
२२ - ३५ - येन न अव्यवधानम् तेन व्यवहिते अपि वचनप्रामाण्यात् ।
२३ - ३५ - केन च न अव्यवधानम् वर्णेन एकेन ।
२४ - ३५ - सङ्घातेन पुनः व्यवधानम् भवति न भवति च ।
२५ - ३५ - अथ वा पुनः अस्तु सङ्घातग्रहणम् ।
२६ - ३५ - ननु च उक्तम् इत्त्वे कग्रहणम् सङ्घातग्रहणम् चेत् एतिकासु अप्राप्तिः इति ।
२७ - ३५ - परिहृतम् एतत् वचनात् भविष्यति इति ।
२८ - ३५ - ननु च उक्तम् अस्ति वचने प्रयोजनम् ।
२९ - ३५ - किम् ।
३० - ३५ - कारिका , हारिका इति ।
३१ - ३५ - अत्र अपि एकादेशे कृते व्यपवर्गाभावात् न प्राप्नोति ।
३२ - ३५ - अन्तादिवद्भावेन व्यपवर्गः ।
३३ - ३५ - उभयतः आश्रये न अन्तादिवत् ।
३४ - ३५ - एवम् तर्हि एकादेशः पूर्वविधौ स्थानिवत् भवति इति स्थानिवद्भावात् व्यपवर्गः ।
३५ - ३५ - एवम् तर्हि आचार्यप्रवृत्तिः ज्ञापयति भवति एवञ्जातीयकानाम् अपि इत्त्वम् इति यत् अयम् न यासयोः इति प्रतिषेधम् शास्ति
१ - ११ - ममक(ऋमामक)नरकयोः उपसङ्ख्यानम् अप्रत्ययस्थत्वात् ।
२ - ११ - ममक(ऋमामक)नरकयोः उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३ - ११ - मामिका , नरिका ।
४ - ११ - किम् पुनः कारणम् न सिध्यति ।
५ - ११ - अप्रत्ययस्थत्वात् ।
६ - ११ - त्यक्त्यपोः च प्रतिषिद्धत्वात् ।
७ - ११ - त्यक्त्यपोः च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
८ - ११ - दाक्षिणात्यिका , अमात्यिका ।
९ - ११ - किम् पुनः कारणम् न सिध्यति ।
१० - ११ - प्रतिषिद्धत्वात् ।
११ - ११ - उदीचाम् आतः स्थाने यकपूर्वायाः इति प्रतिषिद्धत्वात्
१ - ४८ - न यत्तदोः इति वक्तव्यम् ।
२ - ४८ - इह अपि यथा स्यात् ।
३ - ४८ - यकाम् यकाम् अधीते , तकाम् तकाम् पचामहे इति ।
४ - ४८ - प्रतिषेधे त्यकनः उपसङ्ख्यानम् ।
५ - ४८ - प्रतिषेधे त्यकनः उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
६ - ४८ - उपत्यका , अधित्यका ।
७ - ४८ - तत् तर्हि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
८ - ४८ - न कर्तव्यम् ।
९ - ४८ - आचार्यप्रवृत्तिः ज्ञापयति न एवञ्जातीयकानाम् इत्त्वम् भवति इति यत् अयम् मृदः तिकन् इति इत्त्वभूतम् निर्देशम् करोति ।
१० - ४८ - पावकादीनाम् छन्दसि उपसङ्ख्यानम् ।
११ - ४८ - पावकादीनाम् छन्दसि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
१२ - ४८ - हिरण्यवर्णाः श्रुचयः पावकाः , ऋक्षकाः , अलोमकाः ।
१३ - ४८ - छन्दसि इति किमर्थम् ।
१४ - ४८ - पाविका , अलोमिका ।
१५ - ४८ - आशिषि च ।
१६ - ४८ - आशिषि च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
१७ - ४८ - जीवतात् जीवका , नन्दतात् नन्दका , भवतात् भवका ।
१८ - ४८ - उत्तरपदलोपे च ।
१९ - ४८ - उत्तरपदलोपे च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२० - ४८ - देवदत्तिका , देवका , यज्ञदत्तिका , यज्ञका ।
२१ - ४८ - क्षिपकादीनाम् च ।
२२ - ४८ - क्षिपकादीनाम् च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२३ - ४८ - क्षिपका , ध्रुवका , धुवका ।
२४ - ४८ - तारका ज्योतिषि ।
२५ - ४८ - तारका ज्योतिषि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२६ - ४८ - तारका ।
२७ - ४८ - ज्योतिषि इति किमर्थम् ।
२८ - ४८ - तारिका दासी ।
२९ - ४८ - वर्णका तानवे ।
३० - ४८ - वर्णका तान्तवे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३१ - ४८ - वर्णका ।
३२ - ४८ - तान्तवे इति किमर्थम् ।
३३ - ४८ - वर्णिका भागुरी लोकायतस्य ।
३४ - ४८ - वर्तका शकुनौ प्राचाम् ।
३५ - ४८ - वर्तका शकुनौ प्राचाम् उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३६ - ४८ - वर्तका शकुनिः ।
३७ - ४८ - शकुनौ इति किमर्थम् ।
३८ - ४८ - वर्तिका भागुरी लोकायतस्य ।
३९ - ४८ - प्राचाम् इति किमर्थम् ।
४० - ४८ - वर्तिका ।
४१ - ४८ - अष्टका पितृदेवत्ये ।
४२ - ४८ - अष्टका पितृदेवत्ये उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
४३ - ४८ - अष्टका ।
४४ - ४८ - पितृदेवत्ये इति किमर्थम् ।
४५ - ४८ - अष्टिका खारी ।
४६ - ४८ - वा सूतकापुत्रकावृन्दारकाणाम् ।
४७ - ४८ - वा सूतकापुत्रकावृन्दारकाणाम् उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
४८ - ४८ - सूतका , सूतिका , पुत्रका , पुत्रिका , वृन्दारका , वृन्दारिका
१ - ८ - किमर्थम् स्त्रीलिङ्गनिर्देशः क्रियते न यकपूर्वस्य इति एव उच्येत ।
२ - ८ - स्त्रीविषयः यः आकारः तस्य स्थाने यः अकारः तस्य प्रतिषेधः यथा स्यात् ।
३ - ८ - इह मा भूत् ।
४ - ८ - शुभम् याति इति शुभंयाः शुभंयिका , भद्रंयिका ।
५ - ८ - यकपूर्वे धात्वन्तप्रतिषेधः ।
६ - ८ - यकपूर्वे धात्वन्तप्रतिषेधः वक्तव्यः ।
७ - ८ - किम् प्रयोजनम् ।
८ - ८ - सुनयिका , अशोकिका , अपाकिका
१ - ११ - एषाद्वे नञ्पूर्वे अनुदाहरणे असुपः इति प्रतिषेधात् ।
२ - ११ - अथ भस्त्राग्रहणम् किमर्थम् न अभाषितपुंस्कात् इति एव सिद्धम् ।
३ - ११ - भस्त्राग्रहणम् उपसर्जनार्थम् ।
४ - ११ - उपसर्जनार्थः अयम् आरम्भः ।
५ - ११ - अभस्त्रिका , अभस्त्रका ।
६ - ११ - नञ्पूर्वग्रहणानर्थक्यम् च उत्तरपदमात्रस्य इद्वचनात् ।
७ - ११ - नञ्पूर्वग्रहणम् च अनर्थकम् ।
८ - ११ - किम् कारणम् ।
९ - ११ - उत्तरपदमात्रस्य इद्वचनात् ।
१० - ११ - उत्तरपदमात्रस्य इत्त्वम् वक्तव्यम् ।
११ - ११ - निर्भस्त्रका , निर्भस्त्रिका , बहुभस्त्रका , बहुभस्त्रिका
१ - ५७ - किम् इदम् ठादेशे वर्णग्रहणम् आहोस्वित् सङ्घातग्रहणम् ।
२ - ५७ - कः च अत्र विशेषः ।
३ - ५७ - ठादेशे वर्णग्रहणम् चेत् धात्वन्तस्य प्रतिषेधः ।
४ - ५७ - ठादेशे वर्णग्रहणम् चेत् धात्वन्तस्य प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
५ - ५७ - पठिता , पठितुम् ।
६ - ५७ - अस्तु तर्हि सङ्घातग्रहणम् ।
७ - ५७ - सङ्घातग्रहणम् चेत् अणादिमाथितिकादीनाम् प्रतिषेधः ।
८ - ५७ - सङ्घातग्रहणम् चेत् उणादिमाथितिकादीनाम् प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
९ - ५७ - उणादीनाम् तावत् ।
१० - ५७ - कण्ठः , वण्ठः , शण्ठः ।
११ - ५७ - इह च मथितम् पण्यम् अस्य माथितिकः इति अकारलोपे कृते तान्तात् इति कादेशः प्राप्नोति ।
१२ - ५७ - वर्ङग्रहणे पुनः सति अल्विधिः अयम् भवति ।
१३ - ५७ - तस्मात् विशिष्टग्रहणम् ।
१४ - ५७ - तस्मात् विशिष्टस्य ठकारस्य ग्रहणम् कर्तव्यम् ।
१५ - ५७ - न कर्तव्यम् ।
१६ - ५७ - अस्तु तावत् वर्णग्रहणम् ।
१७ - ५७ - ननु च उक्तम् ठादेशे वर्णग्रहणम् चेत् धात्वन्तस्य प्रतिषेधः इति ।
१८ - ५७ - न एषः दोषः ।
१९ - ५७ - अङ्गात् इति वर्तते ।
२० - ५७ - न वा अङ्गात् इति पञ्चमी अस्ति ।
२१ - ५७ - एवम् तर्हि प्रत्ययस्थस्य इति वर्तते ।
२२ - ५७ - क्व प्रकृतम् ।
२३ - ५७ - प्रत्ययस्थात् कात् पूर्वस्य अतः इत् आपि असुपः इति ।
२४ - ५७ - तत् वै पञ्चमीनिर्दिष्टम् षष्ठीनिर्दिष्टेन च इह अर्थः ।
२५ - ५७ - अर्थात् विभक्तिविपरिणामः भविष्यति ।
२६ - ५७ - तत् यथा ।
२७ - ५७ - उच्चानि देवदत्तस्य गृहाणि ।
२८ - ५७ - आमन्त्रयस्व एनम् ।
२९ - ५७ - देवदत्तम् इति गम्यते ।
३० - ५७ - देवदत्तस्य गावः अश्वाः हिरण्यम् ।
३१ - ५७ - आढ्यः वैधवेयः ।
३२ - ५७ - देवदत्तः इति गम्यते ।
३३ - ५७ - पुरस्तात् षष्ठीनिर्दिष्टम् सत् अर्थात् प्रथमानिर्दिष्टम् द्वितीयानिर्दिष्टम् च भवति ।
३४ - ५७ - एवम् इह अपि पुरस्तात् पञ्चमीनिर्दिष्टम् सत् अर्थात् षष्ठीनिर्दिष्टम् भविष्यति ।
३५ - ५७ - एवम् अपि उणादीनाम् प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
३६ - ५७ - न वक्तव्यः ।
३७ - ५७ - उणादयः अव्युत्पन्नानि प्रातिपदिकानि ।
३८ - ५७ - एवम् अपि कर्मठः इति अत्र प्राप्नोति ।
३९ - ५७ - एवम् तर्हि अङ्गस्य इति सम्बन्धषष्ठी विज्ञास्यते ।
४० - ५७ - अङ्गस्य यः ठकारः ।
४१ - ५७ - किम् च अङ्गस्य ठकारः ।
४२ - ५७ - निमित्तम् ।
४३ - ५७ - यस्मिन् अङ्गम् इति एतत् भवति ।
४४ - ५७ - कस्मिन् च एतत् भवति ।
४५ - ५७ - प्रत्यये ।
४६ - ५७ - अथ वा पुनः अस्तु सङ्घातग्रहणम् ।
४७ - ५७ - ननु च उक्तम् सङ्घातग्रहणम् चेत् उणादिमाथितिकादीनाम् प्रतिषेधः इति उणादीनाम् तावत् प्रतिषेधः न वक्तव्यः ।
४८ - ५७ - परिहृतम् एतत् उणादयः अव्युत्पन्नानि प्रातिपदिकानि इति ।
४९ - ५७ - यत् अपि उच्यते इह च मथितम् पण्यम् अस्य माथितिकः इति अकारलोपे कृते तान्तात् इति कादेशः प्राप्नोति इति ।
५० - ५७ - न एषः दोषः ।
५१ - ५७ - अकारलोपस्य स्थानिवद्भावात् न भविष्यति ।
५२ - ५७ - न सिध्यति ।
५३ - ५७ - पूर्वविधौ स्थानिवद्भावः न च अयम् पूर्वविधिः ।
५४ - ५७ - अयम् अपि पूर्वविधिः ।
५५ - ५७ - पूर्वस्मात् अपि विधिः पूर्वविधिः इति ।
५६ - ५७ - अथ अपि उणादयः व्युत्पाद्यन्ते एवम् अपि न दोषः ।
५७ - ५७ - क्रियते न्यासे एव विशिष्टग्रहणम् ठस्य इति