कथा तोचि सत्कीर्तन । स्वरुपस्थिति अनुष्ठान ॥
एवं अन्य प्रतिपादन । न सुचे कोणा ॥७१॥
न सुचे कोणाची बोलणें । अंतरिक्ष घातलें ठाणें ॥
जेथें मुमुक्षांची मनें । लागलीच होती ॥७२॥
मुमुक्षु निजभक्तीचें अंग । मानवरुपें घेतलें सोंग ।
परि हा अनादिसिद्ध योग । घडला आम्हां ॥७३॥
अनादिसिद्धाचें बोलणें । ते ऐकावें जीवेप्राणें ॥
शब्दमात्र विश्वास धरणें । आपुले हदयीं ॥७४॥
पूर्वी काय विश्वास नव्हता । आता सुचली हे वार्ता ॥
सज्जनाचिये मनोरथा । पूर्ण कीजे ॥७५॥
पूर्णता आत्मचिंतन । जेणें होय समाधान ॥
स्वरुपसुखाची खूण । बोलिजेल आता ॥७६॥
स्वरुपसुखाचा कल्लोळ । पाहतां गळे अंतर्मळ ॥
स्वयंज्योति निर्मळ । देखिजे डोळा ॥७७॥
जे आकाशाची गवसणी । मेरुमस्तकीं रत्नवाणी ॥
कीं विश्वाची विश्वजननी । व्यंजनरुपें ॥७८॥
व्यंजनमात्र स्वरुपभास । तोचि जाणिजे चिदाभास ॥
पाहि या सकळ प्रत्ययास । आणिजेल आता ॥७९॥
प्रत्यय प्रथमेचें कारण । द्वितीया शुद्धांश लक्षण ॥
तृतीया मनाचें मन । चतुर्थीरुप ॥८०॥