उशीर उशीर !
केलास का बाई इतुका उशीर !
शरद संपून, हेमंत संपून येताहे शिशीर !
दर्पणी माझिया डोकावू नको
जीव कासावीस करु हा नको
तुझ्या ग चंद्राचे चांदणे क्षणाचे
युगाचा भरे तिमीर
एकले चालून थकले जिणे
मागल्या जन्माची फेडाया ऋणे
फुलू दे नविन जीवनप्रसून
गळू दे जुने शरीर
नवीन विण्याची नवी हो तार
मधुर मधुर काढी झंकार
आपुल्या प्रीतीचे नव्या प्रचीतीचे
गावया गीत मी अधीर
माझ्या फुलातिल सुगंधा होऊन ये
माझ्या गीतातिल रागिणी होऊन ये
पुढल्या वसंती होऊन वासंती
येई गे, नको उशीर !