-
न. कुसळ ; टोंक , ' आपली लेखणी ते किती नम्रपणानें चालवीत व तिचें कुसहि कोणास बोचूं नये या विषयीं ते किती जपत असत ...' - नि ९०९ . ( सं . कुश )
-
पु. अव . ( व .) पलंगाचे बाजूचे उभे दांडे .
-
न. कुसळ . ( ल . अशिष्ट ) शष्प . ' माझें कूस देखील वाकडें होणार नाहीं .'
-
स्त्री. १ शरीराची एक बाजु ; बरगडीची , कांखेखालची बाजू . २ जठर , गर्भाशय . ' तो तूं देवकीकुंसीचा सेजारीं। ' - शिशु ११२ . ( सं . कुक्षि ; प्रा . कुच्छि , कुक्खि , कुक्खि कोक्खि ; हिं कोख ; गु . कुख ; पं कुक्ख ; सिं . कुखि . कुसवा पहा .) ३ ( ल .) जागा ; अवकाश ( खोटें बोलण्यास , फसवण्यास , लबाडीस ; गैरमिळकतीस ). ' मोजणी झाल्यामुळे शेतांत बेकायदा कुस राहिली नाहीं . ' ' चिल्लर खर्च कच्चा लिहिल्यामुळे चिल्लरांत कूस राहिली नाहीं .;' ह्या भांड्याला कूस आहे .' ( सामा .) जागा किंवा अवकाश असा अर्थ . ' पोटभर खाल्लें , पाणी प्यायला कूस राहिली नाहीं .' ४ भरलेली जागा ; साधलेली संधि ( खोटे हिशेब करुन , खर्या खर्चापेक्षां जास्त रक्कम खर्ची टाकून , माल जमा करुन , दुसर्याची व्यवस्था करतांना कांहीं रक्कम गिळंकृत करुन इ० ); घेतलेलें माप किंवा केलेला हिशेब यांत फारशी लबाडी अंगीं न लागतां थोडासा कमी - अधिकपणा करणें ; थोडी कसर ; वर्तावळा . ५ गुरें इ० प्रसवल्यानंतर योनिद्वारें निघणारा कुजका अंश . ( वाप्र .)
Site Search
Input language: