-
पु. एक पक्षी ; कपोत ; होला ; होलगा ; हा अनिष्टसुचक समजतात . हा घरांत शिरला असतां कपोतशांति करतात . ' जळी तळपतांचि मासा । कवडा झेलुनि ने आकाशा । ' - एभा २२ . ७२८ . ' हा न भला बुडवाया शिरला या राजमंदिरीं कवडा । ' - मोसभा ४ . २७ . ( सं . कपोत )
-
kavaḍasā or kavaḍā m Rays shining in at the door or a window, or through the roof or any crack or chink: also reflected rays or light: also shadow of the lamp-vessel, or, at night, of a bedstead, a man, and some other objects of shadow boding and dire.
-
पु. १ मोठी कवडी . ' आयुष्याचें तीन कवडे । विषयाचें चाडें कदान न करी । ' - एभा ३ . ५६१ . ' जैसा वेश्याभोगीं कवडा वेंचे । मग दारहि चेपूं न ये तियेचें । ' - ज्ञा ९ . ३२९ . ' नुसता पोरवडा । घरीं न कवडा चित्तीं बरा नीवडा । ' - आसु . ४९ . ' नेदी फुटका कवडा । चोरीं घातला दर्वडा ' - दावि २८४ . २ ( ल .) डोळ्यावर येणारा सारा ; डोळ्यांतील फूल ; कवडी . ३ विखुरलेले , विस्कळित मेघ . ढग . ४ ( चांभारधंदा ) गिरणींतील साच्यांस लागणारें कातडें . ५ दह्याचा किंवा नासलेल्या दुधाचा घट्ट व कापतां येणारा गोळा ; गांठ ; गठळी . ' दुग्धीं कांजीचा थेबू पडे । तेणें दुग्धाचें होती कवडे । ' - भारा १० . ३७ . ( सं . कपर्दिक )
-
०मिरविणें क्रि . निषाणी , चिन्ह , लक्षण दाखविणें , खेळणें ( देवीचा भुत्या किंवा आराधी देवीचा अलंकार म्हणुन आपल्या गळ्यांत कवड्यांची माळ घालतो यावरुन कोणत्याहि गोष्टीचें वैभव मिरविणें . ' आपले कवित्वाचा कवडा । मिरवी सधन सेभेपुढें । ' ०गहूं कवड्या गहूं - पु . एकप्रकरचाक गहूं खपल्या गहूं पहा .
Site Search
Input language: