एक तूं ही निरंकार (११)
आकाशाच्या अतीपलीकडे आहे व्यापुन जो दातार ।
ठेवियले समयाच्या गुरुने नांव आज याचे निरंकार ।
ठेवियले जितुके जगती सर्व पसारा असे याचा ।
दीन दुःख्ही भक्तांचा रक्षक रचिता हाची जगताचा ।
हाची नौका हा नावाडी हाची उतरी सागरपार ।
वेद ग्रंथ वर्णीता थकले अफाट हा याचा विस्तार ।
जपा तपाने वश ना होई व्रत कर्माहुन दूर असे ।
म्हणे 'अवतार' की सदगुरु मिळता क्षणात प्रभुचे रूप दिसे ।
*
एक तूं ही निरंकार (१२)
निराकार तो केवळ हाची ज्यास कोणता ना आकार
ज्याचा कोठे नाही किनारा ज्याचा नाहें पारावार ।
मिळून लाखो ग्रंथ पुराणे यशोगान ना करु शकती ।
लाखो तपी तपीश्वर मिळूनी रहस्य ना जाणु शकती ।
सोडूनी अपुल्या हेका प्राणी शरण गुरुला जो येई ।
'अवतार' होय जर कॄपा गुरुची तरीच हे समजुन येई ।
*
एक तूं ही निरंकार (१३)
निरंकार आहे सर्वाचा भिन्न नसे कवणालागी ।
तपि तपीश्वर पाहु न शकले करुन तप हरले योगी ।
असुनही हा कणकनवासी तरी न पाहूं शके कोणी ।
जोवर गुरुकृपा न होई तोवर दिसे न हा नयनी ।
एक प्रभुचा सुगंध भरला पुष्प कळ्य़ा बागेमाजी ।
जळी स्थळी हाची प्रभु भरला आणि अणुरेणुमाजी ।
निरंकार हा वनी उपवनी पानो पानी लपलासे ।
चांदण्यामध्ये शीत होऊनी मधुर रसातुन भरलासे ।
यत्‍न प्रयत्‍न करून हजारो वशीभूत होणे नाही ।
'अवतार' सदगुरु जोवर याचा पटल स्वतः हटवीत नाही ।
*
एक तूं ही निरंकार (१४)
निरंकार हा एकची सत्य केवळ सत्य याचे नाम ।
करता धरता या वस्तूंचा रचिले याने चारही धाम ।
मृत्युचे भय नाही याला कायम दायम आहे हा ।
पूर्ण गुरुच्या कृपाप्रसादे याचा जप तू करीत रहा ।
निर्मळ सत्य सदा असे जो तीन काळ राहील सत्य ।
'अवतार' म्हणे की एकच सत्य नित्य असे हा भगवंत ।
*
एक तूं ही निरंकार (१५)
अंत नसे याच्या रचनेचा नसे अंत विस्ताराचा ।
उगम कोठूनी असे जाहला कळला ना शेवट याचा ।
अगणित याची सदने असुनी शत कोटी नांवे असती ।
कुंठित होई बुद्धी जेथे स्थाने तव ऐसी असती ।
या धरतीच्या खाली धरती त्याही पुढे असे विस्तार ।
जाणुनी घे तू गुरुपासोनी ऐक म्हणे बंधु 'अवतार' ।
*
एक तूं ही निरंकार (१६)
निरंकार हा सदैव सत्य नामी सत्य असे हाची ।
होता आहे राहिल पुढती अती सुंदर रचना याची ।
सर्वश्रेष्ठ तू आहे दाता अती पावन आहे तव धाम ।
तूंच खरा पावन अती पावन अती पावन आहे तव नाम ।
नीच ही होईल महान जगती जाणील जो या उच्चतमा ।
म्हणे 'अवतार' गुरुकृपेने कळे तया याची महीमा ।
*
एक तूं ही निरंकार
लाखो पत्‍न करून प्राणी अनुमन लावू न शके ।
परमेशाच्या या रचनेचे रहस्य कुणी ना जाणू शके ।
अगणित याला कसे लिहावे कोण करील याची गणती ।
माप तुला याला ना पुरती अमाप हा आहे जगती ।
लेख लिहू ना शकले लेखक जिव्ह ना वर्णू शकती ।
म्हणे 'अवतार' पूर्ण गुरुवीण भेद समजणे कठीण अती ।
*
एक तूं ही निरंकार
अपुली करणी आपण जाणे सकलांना हा देत असे ।
गोष्ट ही केवळ निज मुखाने कोणी कोणी सांगतसे ।
ते ते सकलां मिळते येथे जे याला द्यावे वाटे ।
मिळते त्यांना तेच सांगती जे मागावे ते मिळते ।
ऐशा पावन अविनशीला संत बोलती निरंकार ।
याला जाणा आणी समजा ऐक म्हणे बंधू ;'अवतार' ।
*
एक तूं ही निरंकार (१९)
कोणी केली रचना सारी कोण असे बनविणारा ।
कर्ता कारण हा सर्वाचा हाच असे सजविणारा ।
काही निशाणी नाही याची ना गोरा नाही काळा ।
नशा वेगळी आहे याची आहे अमृत मधु प्याला ।
'अवतार' म्हणे किल्ली गुरुपाशी स्वयेची लावियले टाळे ।
भाग्यवंत जो मिळवी चावी आणि खोलीतसे टाळे ।
*
एक तूं ही निरंकर ( २०)
खरे पहातां सृष्टी सारी चाले याच्या आज्ञेने ।
सरी धरती सारी सृश्टी पालन करी करकमलाने ।
पाताळांतही अन्न पुरविणे जबाबदारी असे याची ।
आकाशाहून अतीपलीकडे पहारा देत असे हाची ।
आज्ञेवाचून याच्या कोणी तिळभर ना चालू शकती ।
'अवतार' गुरू कृपेवीण कोणी गुन्हा न हे समजु शकती ।