नाम हें सुंदर रुप हें सुंदर ध्यान मनोहर ।
अखंड ध्यातां चित्त हरीरे स्वरुपीं होई स्थीर ॥धृ०॥
नामाचा तव महिमा थोर वर्णावा किती ।
अगणित तव हे गुण वर्णाया न चले मम मती ।
रुप तुझें परी प्रेमें पाहातां चित्तां ये शांती ।
श्रवण करीतां तव गुण लीला तन्मय होय वृत्ती ।
म्हणुनी सगुणरे भक्ति तुझी ही आवडे मज फार । अखंड ध्यातां० ॥१॥
सगुण तुझें हें ध्यान करीतां प्रगट तूं होसी ।
म्हणुनी भक्तवत्सल नाम हें शोभें हरी तुजसी ।
भक्तकाम तो पूर्ण कराया साह्य त्या करिसी ।
शेवटीं त्यासी मुक्त करुनी वैकुंठा नेशी ।
भक्त रक्षुनी धर्म स्थापण्या धरिसी अवतार ।अखंड ध्यातां० ॥२॥
तूं जरी शीव तरी मी जीव प्रतिबिंबची तूझें ।
तुजवांचुनी जगतीं देवा कोण असे माझे ।
दीनदयाळा भक्तवत्सला घालुं कुणा ओझें ।
पतीतपावन कीर्ति तुझी ही त्रिभुवनीं गाजे ।
म्हणुनी चरणीं लीन ही वारी देवा निरंतर ।अखंड ध्यातां० ॥३॥