महादेवाष्टकम् - शिवं शान्तं शुद्धं प्रकटम...

शिवं शान्तं शुद्धं प्रकटमकलङ्कं श्रुतिनुतं महेशानं शम्भुं सकलसुरसंसेव्यचरणम् ॥
गिरीशं गौरीशं भवभयहरं निष्कलमजं महादेव वन्दे प्रणतजनतापोपशमनम् ॥१॥
सदा सेव्यं भक्तैर्ह्रदि ह्रदि वसन्तं गिरिशयमुमाकान्तं क्षान्तं करधृतपिनाकं भ्रमहरम् ॥
त्रिनेत्रं पञ्चास्य दशभुजमनन्तं शशिधरं महादेवं वन्दे० ॥२॥
चित्ताभस्मालिप्तं भुजंगमुकुटं विश्वसुखदं धनाध्यक्षस्याङ्गं त्रिपुरवधकर्तारमनघम् ॥
करोटीखट्‌वांगे ह्यरसि च दधानं मृतिहरं महादे० ॥३॥
सदोत्साहं गंगाधरमचलमानन्दकरणं पुरारातिं भातं रतिपतिहरं दीप्तवदनम् ॥
जटाजूटैर्जुष्टं रसमुखगणेशानपितरं महादे० ॥४॥
वसन्त कैलासे सुरमुनिसभायां हि नितरां ब्रुवाणं सद्धर्म निखिलमनुजानन्दजनकम् ॥
महेशानी साक्षात्सनकमुनिदेवार्षिसहिता महादेव० ॥५॥
शिवां स्वेवामांगे गुहगणपतिं दक्षिणभुजे गले कालं व्यालं जलधिगरलं कण्ठविवरे ॥
ललाटे श्वेतेन्दु जगदपि दधानं च जठरे महादे० ॥६॥
सुराणां दैत्यानां बहुलमनुजानां बहुविधं तपः कुर्वाणानां झटिति फलदातारमखिलम् ॥
सुरेशं विद्येशं जलनिधिसुताकान्तह्रदयं महादे० ॥७॥
वसानं वैयाघ्री मृदुलललितां कृत्तिमजरां वृषारूढं सृष्ट्यादिषु कमलजाद्यात्मकपुषम् ॥
अतर्क्य निर्मायं तदपि फलदं भक्तसुखदं महादे० ॥८॥
इदं स्तोत्रं शम्भोर्दुरितदलनं धान्यधनदं ह्रदि ध्यात्वा शम्भुं तदनु रघुनाथेन रचितम् ॥
नरः सायं प्रातः पठति नियतं तस्य विपदः क्षयं यान्ति स्वर्ग व्रजति सहसा सोऽपि मुदितः ॥९॥
इति श्रीपण्डितरघुनाथशर्मणा विरचितं महादेवाष्टकं समाप्तम् ।