॥ अथ निरुत्थानम्‌ ॥

सर्वमेतन्मृतं लोहं ध्मातव्यं मित्रपञ्चकैः ।
इत्येवं स्यान्निरुत्थानं सेव्यं वारितरं भवेत्‌ ॥१॥
रक्तिकाघृतं लाक्षया युतं क्षौद्रमिश्रितं टङ्कणान्वितम्‌ ।
ऊर्णया तथा ध्माततां गताः सप्त धातवो यान्ति जीवताम्‌ ॥२॥
गन्धकं चोत्थितं लोहं तुल्यं खल्वे विमर्दयेत्‌ ।
दिनैकं कन्यकाद्रावै रुद्ध्वा गजपुटे पचेत्‌ ।
इत्येवं सर्वलोहानां कर्तव्यं तन्निरुउत्थितम्‌ ॥३॥