गज्जलाञ्जलि - सौभाग्यसुन्दरी, गेलीस कां...

सौभाग्यसुन्दरी, गेलीस कां त्वरें ?
पाहूं कुठे तुला काव्यात्म अप्सरे ?

ये रङगपञ्चमी, कां गे वियुक्त मी ?
मी कां पडूं तमीं, हृज्ज्योत तू बरें !

अन पुष्पवैभवीं सृष्टी दिसे नवी,
स्वर्गास खेव दे सृष्टि स्वयंवरें.

ही गूढ लागणी तूतेंच साजणी,
हाकारिते वनीं पाही पिकस्वरें.

स्वगींय ताप हा जाळी मला पहा,
आशाच सोडली माझी भिषग्वरें

सञ्जीवनी तुझ्यापाशी असूनिही
जावें मरूनि का मी मोहनज्वरें ?

सौन्दर्यनन्दिनी, तू सर्व जाणशी,
नैष्ठुर्य का तुला शोभे प्रमद्वरे ?

१ सप्टेम्बर १९३१