तुटलेले दुवे - वस्तूंचें रुचिर प्रदर्शन ...

वस्तूंचें रुचिर प्रदर्शन बघूं, तेजी स्वदेशीस ये.
वारें खात खुल्या स्थळीं विहरुं या, व्यायाम होऊ स्वयें.
नेत्रांना तरि या क्षणैक रिझवूं, - श्रीमन्त का आपण ?
या हो ! कां असतां अनुत्सुक सदा ? का त्या स्थळीं काव्य न ?.
चाले वाद्यसमूहवादन ऊथे अन ऊल्लसे भावना,
घेऊनी अपुलीं मुलें मिरवती कौतूहलें अङगना -
कां हो व्यग्र तुम्ही ? प्रफुल्ल दिसतो बाजार साराच हा !
विश्रान्तिगृहही ऊथे, मग चला या घेऊं थोडा चला.
नक्षीची मधुगन्धि चौकट किती ही चन्दनी नाजुक !
वा ! वा ! दोन ! महाग फार ! रुपया ? घे रे ! असे ठाऊक.
ऊञ्ची कापड हें निळें तलम - का घामें न काखीं विटे ?
चोळ्यांना खपतें विशेष म्हणशी ? दे वार. अन हीं चिटें !.
नाही मीं म्हटलें बुवा तरि रिता झाला खिसा आणखी -
कां हो, त्या दुबळ्यास भीक रुपया ? विक्षिप्त हें दान की !

१९ सप्टेम्बर  १९२७