पदसंग्रह - पदे ३५६ ते ३६०

पद ३५६. (बोलणें फोल झालें डोलणें वायां गेलें या चा.)
विचित्र झालें बोल बोलतां नये बोलें ॥धृ०॥
लोह कार्याचा पसारा ॥ वरी परीसाचा पडिला चिरा ॥
आलें दिव्य तेजाकारा ॥ परंपरा टाकुनि ॥१॥
तैसा तापत्रयीं संतप्त ॥ त्यावरि श्रीगुरुदया प्राप्त ॥
ठेवा सांपडला हो गुप्त ॥ झाळा तृप्त स्वानंदें ॥२॥
स्वरूपाची प्राप्ती झाली ॥ ममता गेली समता आली ॥
षड्‌वर्गांची बोहरी केली ॥ आशा तृष्णा सहीत ॥३॥
आत्माराम झाला काम ॥ सिद्ध स्वरूपीं विश्राम ॥
सरला लोभाचा संभ्रम ॥ मोह भ्रम नाढळे ॥४॥
दया वाढली अपार ॥ निंदा द्वेषा झाला मार ॥
विवेक विराग्य विचार ॥ हे साचार बळावले ॥५॥
सदां संतोषाशीं खेळ ॥ नवविधांशीं गदारोळ ॥
निरावंकाश सुख कल्लोळ ॥ काळ वेळ नाठवे ॥६॥
चित्त चैतन्यीं मुरालें ॥ मन कल्पनातीत झालें ॥
बुद्धिसि सम साम्राज्य आलें ॥ तें सुख बोलें न बोलवे ॥७॥
भेद झाला पाठिमोरा ॥ गुणदोषांचा नलगे वारा ॥
विश्वीं देखें विश्वभरा ॥ नाहीं थारा भ्रांतीसी ॥८॥
भोग मोक्षीं वीतरागी ॥ शांति वाणली सर्वांगीं ॥
निजानंदें रंग संगीं ॥ सच्चिद्भुवनीं विराजतो ॥९॥
उरला प्रारब्धाचा जल्प ॥ तोही वावुगा संकल्प ॥
निजानंदीं रंग अल्प ॥ नाहीं तरंगजळ-न्यायें ॥१०॥

पद ३५७.
श्रीगुरुरायें सांगों मी काय चोज केलें ॥धृ०॥
मन उन्मन जन विजन जनार्दन ॥ वावुगें जगद्भाव नेले ॥१॥
दावुनि विचित्र माव सारिले लौकिक भाव ॥ मीं माझें समूळ वाव झालें ॥२॥
देहीं विदेहीं निजानंद रंगला पाहीं ॥ सुख तें बोलतां नये बोलें ॥३॥

पद ३५८. (राग बिलावल)
रामीं रंगले दोलती मुनी ॥ सजनीं विजनीं वो ॥धृ०॥
ममता पसाराऽसारा, लक्षिति चिद्रुप सारा ॥ जिवनीं शोभती गारा, तद्वत्‌ निर्धारा ॥१॥
क्रियमाणा संचितातें, बिंदलें घातलें होतें ॥ प्रारब्ध भोगी देहातें, न पवति मोहातें ॥२॥
सारुनि ध्येय ध्याता ध्यान, स्वरुपीं समाधन ॥ सहज चैतन्य-घन, वनवृत्ति विहीन ॥३॥
भोगितां उन्मनी ज्यांसी, न स्मरे दिवस निशी ॥ स्वानंदसोहळा सत्ता चिन्मय विलासीं ॥४॥
निजानंदें जे नि:संग, रंगले भंगळा रंग ॥ निर्विचार दशास्पद, नित्य अभंग ॥५॥

पद ३५९.
कर्म किंकरुं योगीयां नाहीं ॥धृ०॥
देव ऋषि पितरांचें ऋण त्यां नाहीं वो साचें ॥ निजानंदीं मग्न झालें चित्त जयांचें ॥१॥
देही पूर्ण संस्कारें जेविं वातें तरुवर ॥ राहियला अधिष्ठानीं न चळे स्थीर ॥२॥
आपपर नाहीं दोन्ही सम मानीं अपमानीं ॥ निजानंदें विराजतो अनुपम विज्ञानी ॥३॥

पद ३६०.
माझें मानस मोहिलें येणें माधवें वो ॥धृ०॥
साजिरें सुंदर ठाण मंजुळ वाजवी वेणू ॥ आवडी घेतली जाण या जिवें वो ॥१॥
रुळति वनमाळा गळां सवें गोपाळांचा पाळा ॥ लाविलें गोकुळ चाळा लाघवें वो ॥२॥
आकळे नकळे लीळा निजरूपें सोहळा ॥ रंगलें ययाच्या कळा वैभवें वो ॥३॥