पंचीकरण - अभंग १६१ ते १६५

॥१६१॥
मृत्तिकेचा ऐसा करी नानापरी ।
मागुता टवकारी नर्क तेथें ॥१॥
नर्क तेथें आहे कैसा हा काढावा ।
व्यर्थ वाढवावा लोकाचार ॥२॥
लोकाचार केला लैकिकीं देखतां ।
अंतरी शुद्धता आढळेना ॥३॥
आढळेना ज्ञान पूर्ण समाधान ।
सर्वदा बंधन संदेहाचें ॥४॥
संदेहाचे पाप झालें वज्रलेप ।
विचार निष्पापर रामदासीं ॥५॥
॥१६२॥
प्रपंचीं तें भाग्य परमार्थीं वैराग्य ।
दोनी यथासांग दोहींकडे ॥१॥
दोहींकडे सांग होतां तो समर्थ ।
नाहींतरी व्यर्थ तारंबळीं ॥२॥
तारंबळी होतां विचार नसतां ।
दास म्हणे आतां सावधान ॥३॥
॥१६३॥
बंधाचा मुमुक्षें प्रबोध करावा ।
मग उद्धरावा ज्ञानमार्गें ॥१॥
ज्ञानमार्गें द्यावें सत्य समाधान ।
तरी मग जन पाठीं लागे ॥२॥
पाठीं लागे त्याचें अंतर जाणावें ।
आपुलें म्हणावें दास म्हणे ॥३॥
॥१६४॥
पतित हे जन करावे पावन ।
तेथें अनुमान करूं नये ॥१॥
करूं नये गुणदोष उठाठेवी ।
विवेकें लावावी बुद्धि जना ॥२॥
बुद्धि सांगे जना त्या नांव सज्जन ।
पतितपावन दास म्हणे ॥३॥
॥१६५॥
महापापी लोक पूर्वींचे आहेती ।
तेचि पालटती जयाचेनी ॥१॥
जयाचेनि योगें होतसे उपाय ।
तुटती अपायें नानाविध ॥२॥
नानाविध जन सुबुद्धचि होती ।
साधूचे संगतीं दास म्हणे ॥३॥