उत्तरभागः - अध्यायः ५१

ऋषय ऊचुः ॥
निग्रहोऽघोररूपेयं कथितोऽस्माकमुत्तमम् ॥
वज्रवाहनिकां विद्यां वक्तुमर्हसि सत्तम ॥१॥

सूत उवाच ॥
वज्रवाहनिका नाम सर्वशत्रुभयंकरी ॥
अनया सेचयेद्वज्रं नृपाणां साधयेत्तथा ॥२॥

वज्रं कृत्वा विधानेन तद्वज्रमभिषिच्य च ॥
अनया विद्यया तस्मिन्विन्येसेत्कांचनेन च ॥३॥

ततश्चाक्षरलक्षं च जपेद्विद्वान्समाहितः ॥
वज्रीदशांशं जुहुयाद्वज्रकुंडे घृतादिभिः ॥४॥

तद्वज्रं गोपयेन्नित्यं दापयेन्नृपतेस्ततः ॥
तेन वज्रेण वै गच्छञ्छत्रूञ्जीयाद्रणाजिरे ॥५॥

पुरा पिता महेनैव लब्धा विद्या प्रयत्नतः ॥
देवी शक्रोपकारार्थं साक्षाद्वज्रेश्वरी तथा ॥६॥

पुरा त्वष्ट प्रजानाथो हतपुत्रः सुरेश्वरात् ॥
विद्ययाहरतः सोममिंद्रवैरेण सुव्रताः ॥७॥

तस्मिन्यज्ञे यताप्राप्तं विदिनोपकृतं हविः ॥
तदैच्छत महाबाहुर्विश्वरूपविमर्दनः ॥८॥

मत्पुत्रमवधीः शक्र न दास्ये तव शोभनम् ॥
भागं भागार्हता नैव विश्वरूपो हतस्त्वया ॥९॥

इत्युक्त्वा चाश्रमं सर्वं मोहयामास मायया ॥
ततो मायां विनिर्भिद्य विश्वरूपविमर्दनः ॥१०॥

प्रसह्य सोममपिबत्सगणैश्च शचीपतिः ॥
ततस्तच्छेषमादाय क्रोधाविष्टः प्रजापतिः ॥११॥

इंद्रस्य शत्रो वर्धस्व स्वाहेत्यग्नौ जुहाव ह ॥
ततः कालाग्निसंकाशो वर्तनाद्वृत्रसंज्ञितः ॥१२॥

प्रादुरासीत्सुरेशारिर्दुद्राव वृषांतकः ॥
ततः किरीटी भगवान्परित्यज्य दिवं क्षणात् ॥१३॥

सहस्रनेत्रः सगणो दुद्राव भयविह्वलः ॥
तदा तमाह स विभृर्हृष्टो ब्रह्मा च विश्वसृट् ॥१४॥

त्यक्त्वा वज्रं तमेतेन जहीत्यरिसरिंदमः ॥
सोऽपि सन्नह्य देवेंद्रो देवैः सार्धं महाभुजः ॥१५॥

निहत्य चाप्रयत्नेन गतवान्विगतज्वरः ॥
तस्माद्वज्रेश्वरीविद्या सर्वशत्रुभयंकरी ॥१६॥

मंदेहा राक्षसा नित्यं विजिता विद्ययैव तु ॥
तां विद्यां संप्रवक्ष्यामि सर्वपापप्रमोचनीम् ॥१७॥

ॐ भूर्भुवस्वः तत्सवितुर्वरेण्यं भर्गो देवस्य धीमहि ॥
धियो यो नः प्रचोदयात् ॥
ॐ फट् जहि हुं फट् छिंधि भिंधि जहि हनहन स्वाहा ॥
विद्या वज्रेश्वरीत्येषा सर्वशत्रुभयंकरी ॥
अनया संहृतिः शंभोर्विद्याया मुनिपुंगवाः ॥१८॥

इति श्रीलिंङ्गमहापाराणे उत्तरभागे एकपंचाशत्तमोऽध्यायः ॥५१॥