रसार्णव - तृतीयः पटलः

श्रीदेव्युवाच
भगवन्देवदेवेश लोकनाथ जगत्पते ।
मन्त्रन्यासं समाचक्ष्व रसकर्मोपकारकम् ॥१॥
श्रीभैरव उवाच
पुनरन्यं प्रवक्ष्यामि मन्त्रमूर्तिं रसाङ्कुशीम् ।
पञ्चमं तु गृहं देवि दुर्लभं देवदानवैः ॥२॥
चत्वारः प्रधानगृहाः हंसगृहं तु पञ्चमम् ।
यत्र सिद्धिर्मकारादिः तिष्ठते पञ्चमे गृहे ॥३॥
लिङ्गाश्रयं यथा रूपं लिङ्गिमाया तु लिङ्गिनी ।
गगनेन तु सा ज्ञेया भगरेखा तु पञ्चमे ॥४॥
प्रणवं पूर्वं उच्चार्य बीजं शब्दमनुत्तरम् ।
ह्रींकारं चैव क्रींकारं हंसबुद्धिमनन्तरम् ॥५॥
कालपाशं महामन्त्रं गृह्णीयात्साधकेश्वरः ।
महारम्भे तु तन्मन्त्रं प्रतीहारं रसाङ्कुशीम् ॥६॥
लक्षमेकं जपेत्तस्य महासिद्धिः प्रवर्तते ।
बालवत्सपुरीषं तु ततः केनैव ग्राहयेत् ॥७॥
चिताग्निभस्म तेनैव ग्राहयेत्परमेश्वरि ।
क्षेत्रं तदुत्तमं स्थानं रसेन्द्रस्तत्र तिष्ठति ॥८॥
मार्जन्या मार्जयेत्स्थानं कुब्जिकाख्या तु खेचरी ।
द्वात्रिंशदक्षरा देवि पञ्चनादेषु संस्थिता ॥९॥
ततः सिद्धाश्च चत्वारः पुरुषाष्टादश स्मृताः ।
अर्थपञ्चकसंयुक्ता ध्यानं स्यात्पञ्चकं पुनः ॥१०॥
योगिनीषट्कसंयुक्तं सप्तविंशत्क्रमान्वितम् ।
एकाशीतिपदैर्युक्तं पञ्चावरणसंयुतम् ॥११॥
अनेन क्रमयोगेन मार्जनीं परिपूजयेत् ।
अनेन मार्जयेत्क्षेत्रं रसेन्द्रो यत्र तिष्ठति ॥१२॥
उपलेपं तु तत्रैव चण्डघण्टां तु कारयेत् ।
पूर्वे गृहे तु सा देवी चण्डघण्टा व्यवस्थिता ॥१३॥
चण्डभैरविका देवी संस्थिता दक्षिणे गृहे ।
गोमयं तेन गृह्णीयाल्लेपनार्थं वरानने ॥१४॥
चण्डकापालिनी देवी संस्थिता चोत्तरे गृहे ।
गृहीत्वा चोदकं तेन लेपयेद्भूमिमण्डलम् ॥१५॥
सप्तदशाक्षरां कालीं खल्लपाषाणतो न्यसेत् ।
द्वात्रिंशदक्षरं घोरं मर्दके तु नियोजयेत् ॥१६॥
गृह्णीयात्काञ्जिकां देवि कालपाशेन मन्त्रितः ।
एवं सुकर्मसंयोगं कुरुते खेचरीकुलम् ॥१७॥
अष्टाशीतिसहस्राणि याः स्थिता दिव्यखेचरी ।
ताः सर्वाः किंकरास्तस्य औषधं पेषयन्ति ताः ॥१८॥
तासां सर्वं तु मन्त्रैकं चतुरक्षरसंयुतम् ।
सोऽहं हंसः ।
सा विद्या खेचरीणां तु नाम्नां तु कुलखेचरी ॥१९॥
राजिकां सैन्धवं न्यस्य सा विद्या कुलखेचरी ।
मन्त्रयेत्काञ्जिकां तत्र मन्त्रराजो रसाङ्कुशी ॥२०॥
अस्त्रविद्यां जपेत्तत्र या ज्ञाता पूर्वभार्गवे ।
गुडेष्टकां तु संमर्द्य प्रिये तन्मर्दितं रसम् ॥२१॥
का कथा मन्त्रराजस्य न वाक्यं त्रिशिरस्य च ।
षडङ्गं योजयेत्तां तु त्वरितं धारयेत्ततः ॥२२॥
डामराख्यं महामन्त्रं धमनीषु नियोजयेत् ।
चिन्तामणिमहाविद्यां कवचेषु नियोजयेत् ॥२३॥
चण्डिकाया महामन्त्रं तं तु पात्रे नियोजयेत् ।
नवविद्यां वरारोहे विन्यसेत्तुषगोमये ॥२४॥
त्रिपुराभैरवीं देवीं राजिकाकाञ्जिके न्यसेत् ।
गुडस्य कालरात्रिस्तु न्यस्तव्या वीरवन्दिते ॥२५॥
त्रिकूटाक्षं त्रिनेत्रं तु अनलस्य तु विन्यसेत् ।
उदके विन्यसेद्देवि चतुरशीतिचण्डिकाः ॥२६॥
क्षेत्रपालमघोरास्त्रं न्यस्तव्यं कोष्ठके प्रिये ।
महापाशुपतास्त्रं तु मूषायां च नियोजयेत् ॥२७॥
एतन्मन्त्रगणं देवि रसस्थाने नियोजयेत् ।
तदा तु सिध्यते तस्य साधकस्य फलं प्रिये ॥२८॥
रसाङ्कुशं महामन्त्रं जपेत्तु हृदयान्तरे ।
अन्ये ये योगिनीमन्त्राः सर्वान्नारीश्च जापयेत् ॥२९॥
अप्रकाशं तु तेनैव मन्त्रराजं रसाङ्कुशम् ।
अप्रकाशं च नारीणां रक्षयेत्प्रणवं तथा ।
महासमयविभ्रंशं नारीणां हृदयं यथा ॥३०॥
कुब्जिकाद्यास्तु ये मन्त्रा मया ते संप्रकाशिताः ।
त्रैलोक्यं क्षोभितास्ते तु न मन्यन्ते मम प्रिये ॥३१॥
रसाङ्कुशेन ज्ञानेन त्रैलोक्यं वश्यतां व्रजेत् ॥३२॥
मन्त्रन्यासमिति ज्ञात्वा यन्त्रमूषाग्निमानवित् ।
कुर्वाणो रसकर्माणि सिद्धिं प्राप्नोति साधकः ॥३३॥