नारद भक्ति सूत्र - द्वितीयोऽध्यायः

सा तु कर्मज्ञानयोगेभ्योऽप्यधिकतरा ।
फलरूपत्त्वात् ।
ईश्वरस्याप्यभिमानद्वेषित्वात् दैन्यप्रियत्वात् च ।
तस्याः ज्ञानमेव साधनमित्येके ।
अन्योन्याश्रयत्वमित्यन्ये ।
स्वयं फलरूपतेति ब्रह्मकुमारः ।
राजगृहभोजनादिषू तथैव दृष्टत्वात् ।
न तेन राजा परितोषः क्षुच्छान्तिर्वा ।
तस्मात् सैव ग्राह्या मुमुक्षुभिः ।