५११ .
देव निराकार त्या नाही आकार । आकारा संहार होत आहे ॥१॥
होत आहे जे जे ते सर्व जाणार । जाणार होणार सर्व माया ॥२॥
सर्व माया दिसे हे पंचभूतिक । आत्मा आहे एक निरंजन ॥३॥
निरंजनी जन वन कांही नसे । दृश्य भास भासे कल्पनेसी ॥४॥
कल्पनेसी भासे ते सर्व कल्पीतां । कल्पनेरहित परब्रह्म ॥५॥
परब्रह्म नाही ऐसा ठाव कैंचा । धन्य तो दैवाचा आत्मज्ञानी ॥६॥
आत्मज्ञानी नर पाहे सारासार । पुढे तदाकार होत आहे ॥७॥
होत असे जन्म सार्थक तयाचा । जेथे सज्जनाचा अनुग्रहो ॥८॥
अनुग्रह घडे बहुतां सुकृते । साक्षात्कार जेथे रोकडाची ॥९॥
अनुग्रह रोकडाची मोक्ष साधूचे संगती । चुके अधोगति आत्मज्ञाने ॥१०॥
आत्मज्ञाने होते आत्मनिवेदन । भक्तीचे लक्षण नवविधा ॥११॥
नवविधा भक्ति श्रवणे करावी । धारणा धारणा श्रवणाची ॥१२॥
श्रवणाची स्थिति ब्रह्मनिरुपण । श्रवण मनन निजध्यास ॥१३॥
निजध्यास जनी वस्तूचा धरावा । विचार करावा आपुलाचि ॥१४॥
आपुलाचि डाव ज्ञाने होतो वाव । जाणिजे उपाय श्रवणाचा ॥१५॥
श्रवणाचा भाव जाणते जाणती । तिन्हीही प्रचीती ऐक्यरुप ॥१६॥
ऐक्यरुप देव भक्त नामांकित । अनन्या अनंत जैसा तैसा ॥१७॥
तैसा आहे लाभ श्रवणभक्तीचा । जेथे विभक्तीचा ठाव नाही ॥१८॥
ठाव नाही ऐसे श्रवण जाणावे । कीर्तन करावे हेंचि आतां ॥१९॥
हेंचि हे कीर्तन नित्य निरंतर । ग्रंथाचे अंतर विवरावे ॥२०॥
विवरावे जेणे तोचि तो जाहला । रंक तो पावला राज्यपद ॥२१॥
पदी पद प्राप्त जाले संतसंगे । सद्य अंतरंगे समाधान ॥२२॥
समाधान जाले श्रवण कीर्तन । रामाच्या स्मरणे चित्तशुद्धि ॥२३॥
चित्तशुद्धि जाली तेणे ते धरावे । सेवन करावे सद्गुरुचे ॥२४॥
सद्गुरु करावा ते पादसेवन । सद्गुरुने ज्ञान होत आहे ॥२५॥
होत आहे ज्ञान सद्गुरुकरितां । होय सार्थकता गुरुचेनि ॥२६॥
गुरुचेनि परलोक ठायी पडे । सार ते निवडे प्रत्ययेसी ॥२७॥
प्रत्ययेसी बोले तेंचि ते बोलणे । अर्चन करणे गुरुदेवा ॥२८॥
गुरुदेवालागी करी नमस्कार । सहावा विचार भक्ति ऐसी ॥२९॥
सर्व दास्य कीजे ते भक्ति सातवी । सख्य ते आठवी भक्ति जाण ॥३०॥
नवमीचे लक्षण आत्मनिवेदन । सर्वदा अभिन्न परब्रह्मी ॥३१॥
परब्रह्म स्वये आपणचि होणे । ऐसी ही लक्षणे सार्थकाची ॥३२॥
सार्थक भजन आत्मनिवेदन । विवेके अभिन्न देवभक्त ॥३३॥
देवभक्त कैसे हे आधी पहावे । स्थितीने रहावे सर्वकाळ ॥३४॥
सर्वकाळ वस्तु आहे जैसी तैसी । देह प्रालब्धासी समर्पिला ॥३५॥
समर्पिला त्यासी होणार होईल । जाणार जाईल पंचभूत ॥३६॥
पंचभूत माया मायिक दिसते । होते आणि जाते स्वप्नाकार ॥३७॥
स्वप्नाकार माया आपण वेगळा । असोनि निराळा सर्वांमध्ये ॥३८॥
सर्वांमध्ये आहे त्यासी सर्व पाहे । आहे तैसा आहे सदोदित ॥३९॥
सदोदित वस्तु तेचि ते आपण । रामदास खूण सांगतसे ॥४०॥