मराठी मुख्य सूची|मराठी पुस्तके|श्रीज्ञानेश्वरांची गाथा|
अभंग ४३६ ते ४४५

नाममाळा - अभंग ४३६ ते ४४५

श्रीज्ञानेश्वर महाराजांची गाथा म्हणजे विठ्ठल प्राप्तीचा एक सोपा मार्ग. यात विठ्ठ्लाच्या सगुणनिर्गुण रूपाचे मोहक वर्णन केलेले आहे.


४३६

विठ्ठल विठ्ठल न ह्मणसी ।

पुनरपि पडसी गर्भवासीं ॥१॥

अंतकाळी स्मरे ।

स्मरे विठ्ठल राणा ॥२॥

रखुमादेविवरु निर्धारी ।

पडों नेदी चराचरी ॥३॥

४३७

सकळ धर्मांचे कारण ।

नामस्मरण हरिकीर्तन ।

दया क्षमा समाधान ।

संतजन साधिती ॥१॥

निजधर्म हा चोखडा ।

नाम उच्चरु घडघडा ।

भुक्तिमुक्तीचा संवंगडा ।

हा भवसिंधुतारक ॥२॥

लावण्यमान्यताविद्यावंत ।

सखे स्वजन पुत्रकलत्र ।

विषयें भोग वयसा व्यर्थ ।

देहासहित मरणावर्ती ॥३॥

जें जें देखणें सकळ ।

तें स्वप्नीचें मृगजळ ॥

म्हणौनि चिंती चरणकमळ ।

रखुमादेविवरा विठ्ठलाचे ॥४॥

४३८

माझ्या कान्हाचें तुम्हीं नाव भरी घ्यावों ।

ह्रदयीं धरोनि तुम्ही खेळावया न्यावो ॥१॥

भक्तांकारणें येणें घेतलीसे आळी ।

दहा गर्भवास सोसिले वनमाळी ॥२॥

कल्पनेविरहित भलतया मागें ।

अभिमान सांडूनी दीनापाठीं लागे ॥३॥

शोखिली पुतना येणें तनू

मोहियेले तरु ।

आळी न संडी बापरखुमादेविवरु ॥४॥

४३९

सार सार सार विठोबा नाम तुझें सार ।

म्हणोनि शूळपाणी जपताहे वारंवार ॥१॥

आदि मध्य अंती निजबीज ओंकार ।

ध्रुव प्रल्हाद अंबऋषी मानिला निर्धार ॥२॥

भुक्तिमुक्तिसुखदायक साचार ।

पतीत अज्ञान जीव तरले अपार ॥३॥

दिवसें दिवस व्यर्थ जात संसार ।

बापरखुमादेविर विठ्ठलाचा आधार ॥४॥

४४०

हरि आला रे हरि आलारे ।

संतसंगें ब्रह्मांनंदु जालारे ॥ध्रु०॥

हरि येथेंरे हरि तेथेंरे ।

हरिवांचूनि न दिसे रितेरे ॥१॥

हरि पाहीरे हरि ध्याईरे ।

हरिवांचूनि दुजें नाहीरे ॥२॥

हरि वाचेरे हरि नाचेरे ।

हरि पाहातां आनंदु साचेरें ॥३॥

हरि आदीरें हरि अंतीरे ।

हरी व्यापकु सर्वांभूतीरे ॥४॥

हरि जाणारे हरि वानारे ।

बापरखुमादेविवरु राणारे ॥५॥

४४१

रामकृष्ण गोविंदाचें नामस्मरण वाचे ।

घडिये घडिये साचें ध्यान श्रीविठ्ठलाचें ॥१॥

एकनाम आठवितां दुतां पडियेली चिंता ।

नाम आनंदें गातां पाविजे सायुज्यता ॥२॥

तिहीं लोकीं नाम थोर वेदशास्त्रांचे सार ।

सगुण निर्गुणाकार निज ब्रह्मासी ॥३॥

बापरखुमादेविवर कृपाळु उदारु ।

नामस्मरणें पारु उतरा हा निर्धारु ॥४॥

४४२

आपुलेंनि रंगे येति होति साजणी ।

तंव वनवासीं एके आळंगिलेगे माये ॥१॥

बोलेंना बोलों देईना ।

तेथें पाहणें तें पारुषलेंगे माये ॥२॥

आपुलें केलें कांहींच नचले वो आतां ।

बापरखुमादेविवरा विठ्ठला देखतां ॥३॥

४४३

पन्नासअक्षरीं करिसी भरोवरी ।

शेखीं तुझें तोंड वैरी रया ॥१॥

यापरी नामाची वोळ मांडुनी ।

संसार दवडुनि घाली परता ॥२॥

रकारा पुढें एक मकार मांडी कां ।

उतरसी समतुका शंभूचीया ॥३॥

बापरखुमादेविवरा विठ्ठलु ह्रदयीं ।

आपुली आण वाही त्रिभुवनी रया ॥४॥

४४४

सकळ नेणोनिया आना ।

एकला विठ्ठलुचि जाण ॥१॥

पुढति पुढति मना ।

एकला विठ्ठलुचि जाणा ॥२॥

हेचि गुरुगम्याची खूण ।

एक विठ्ठलुचि जाण ॥३॥

बुझसि तरि तूंचि निर्वाण ।

एकला विठ्ठलुचि जाण ॥४॥

हेंचि भक्ति हेंचि ज्ञान ।

एकला विठ्ठलुचि जाण ॥५॥

बापरखुमादेविवरा विठ्ठलाची आण ।

एकला विठ्ठलुचि जाण ॥६॥

४४५

गाते श्रोते आणि पाहाते ।

चतुर विनोदि दुश्चिते ।

सोहंभावी पूर्णज्ञाते या सकळांतें विनवणी ॥१॥

करा विठ्ठलस्मरण ।

नामरुपीं अनुसंधान ।

जाणोनि भक्तां भवलक्षण ।

जघनप्राण दावितो ॥२॥

पुंडलीकाच्या भावार्था ।

गोकुळींहुनी जाला येता ।

निजप्रेमभक्ति भक्तां ।

घ्या घ्या आतां ।

म्हणतसे ॥३॥

मी माझे आणि तुझें ।

न धरी टाकी परतें ओझें ।

भावबळें फ़ळती बिजे ।

बापरखुमादेविवर विठ्ठलीं ॥४॥

N/A

References : N/A
Last Updated : February 28, 2010

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP