संस्कृत प्राकृत
पाहि पाहि निजभुवनम । प्रती का बोलशी मुडदारा ॥
कानडी हिंदी
निन्नमातना केळु दिल्ला । चल छोड पल्लो मेरा ।
सं. प्रा.
देहि देहि पदमिंदं मुरारे । उचित नहो तुजला ।
का. हिंदी
मी परगणिती याक्क पकडता । यंव क्यारे किने करभुला ।
सं. प्रा.
पाहि पाहि निजजनक यशत्त्वं । सोडो वाट मजला ।
का. हिंदी
ननपती निन मनमुणगोशी । क्यंवरे तुजे बोला ॥
सं. प्रा.
त्त्वं कया विनोद कुरुषे । वेडे मूल ।
कानडी हिंदी
निनतंदी गे हेले क्यंव तुज पडगई भूल ।
सं. प्रा.
त्त्वदर्शनं तत्खलु । उठतो मस्तक शूल ॥
कां. हिंदी
इनगडी माधव । ना शिरपर डारोगी धूल
सं. प्रा.
मुंच मुंच चैलाधरमधुना । नंदाच्या पोरा ।
का. हिंदी
हिडनिन तंदिग मन्याग । पिहुजन बहुत बुरा मेरा । याहि ॥१॥
सं. प्रा.
तिष्ठ तिष्ठ सखि । इतुकी रागाने कां गे बोली ।
कां. हिंदी
ना गोकुळपति जिन्न म्याल । सखी सुनरी अलबेली ।
सं. प्रा.
अंग संगमो मया सह तव । दैवदशा खुलली ।
का. हिंदी
इष्ट भालवी जिन मनसा । गवळण मान भरनवाली
॥चाल॥
सं. प्रा.
यन्म्योदितं तत्सयं । निजमनीं मान ।
का. हिंदी
नडी कुंजगवळगे । मय तूजे नही बेमान ।
का. हिंदी
इग दया माडकिसी । देख हमारी शान ।
सं. हिंदी
किं रोषं कुरुषे । मागतसे दान तुज ।
सं. प्रा.
त्त्वंतु रमे मयोचित । नको भाव धरुं दुसरा ।
का. हिंदी
इष्ट मात निन्न केळु दिल्ला । सखी क्यौ उतरगया चेहरा ॥
॥पाहि॥२॥